Notices

W związku z przesłanym stanowiskiem z dnia 2 lipca br. znak: SZUZ. 077.3.2019.KM stanowiącym odpowiedź na pisma dotyczące interpretacji przepisów art. 20 ust.10 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U z 2019 r. poz.1373 z późn.zm), w którym Pan Tomasz Pawlęga Dyrektor Departamentu Systemu Zdrowia poinformował, że: „wpisując pacjenta na listę oczekujących, wpisuje się również rozpoznanie lub powód przyjęcia, co wynika z art. 20 ust. 2 pkt 3 lit. e ww. ustawy o świadczeniach, należy mieć na uwadze czy skierowania wydane jednoczasowo dotyczy tego samego schorzenia, czy też różnych schorzeń”, Krajowa Izba Fizjoterapeutów wystąpiła o dodatkowe wyjaśnienie do przedstawionego w ww. piśmie stanowiska. Mając na uwadze powyższą interpretację, w dalszym ciągu wątpliwość pozostała co do właściwego postępowania w przypadku gdy: pacjent zgłasza się do świadczeniodawcy z kilkoma skierowaniami z rozpoznaniem: M 47 zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa, M15 zwyrodnienia wielostawowe, M54 bóle grzbietu, które pomimo różnego wyboru oznaczenia kwalifikacji wg ICD-10 docelowo mogą oznaczać to samo schorzenie. Wątpliwość, która nie została wyjaśniona w przesłanym stanowisku z dnia 2 lipca  br., pozostaje w kwestii: czy w przypadku ww. opisanej sytuacji każde ze skierowań winno być zarejestrowane osobno z uwagi na różne oznaczenie ICD-10? W piśmie z dnia 13 sierpnia br. Pan Tomasz Pawlęga Dyrektor Departamentu Systemu Zdrowia poinformował, że w przypadku zaistnienia wyżej opisanej sytuacji należy zastosować art. 21 ww. ustawy, który obliguje świadczeniodawców do przeprowadzenia oceny list oczekujących na udzielenie świadczenia m.in. pod względem prawidłowości prowadzenia dokumentacji medycznej. Ponadto, w przesłanym stanowisku Pan Dyrektor podkreślił, że „jeżeli jest to jedno schorzenie to tylko jedno skierowanie powinno być przyjęte jako podstawa udzielenia świadczeń. Na listę u danego świadczeniodawcy pacjent powinien być wpisany tylko raz, niezależnie od liczby posiadanych skierowań.”  

W związku z licznymi zapytaniami kierowanymi do Krajowej Izby Fizjoterapeutów, dotyczącymi zasad sprawozdawania świadczeń fizjoterapeutycznych po zmiany organizacji wynikającej z nowelizacji rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu rehabilitacji leczniczej, w dniu 22 lipca br. do Centrali Narodowego Funduszu Zdrowia, skierowane zostało zapytanie z prośba o wskazanie jednolitego stanowiska w sprawie.

W dniu 25 lipca 2019 r. odbyło się spotkanie przedstawicieli Ministerstwa Zdrowia z Krajową Izbą Fizjoterapeutów, którą reprezentowali: Tomasz Niewiadomski – Wiceprezes Krajowej Rady Fizjoterapeutów oraz Katarzyna Blicharczyk-Ożga – Koordynator Działu Prawnego. Ze strony ministerstwa w spotkaniu uczestniczyli: Maciej Miłkowski – Podsekretarz Stanu, Tomasz Pawlęga – Dyrektor Departamentu Systemu Zdrowia, Jakub Adamski – Dyrektor Departamentu Analiz i Strategii, Małgorzata Zadorożna – p.o. Dyrektora Departamentu Kwalifikacji Medycznych i Nauki, Edyta Gadomska – Naczelnik w Departamencie Kwalifikacji Medycznych i Nauki. Przedmiotem spotkania były przede wszystkim kwestie wyceny świadczeń fizjoterapeutycznych oraz uwagi KRF do rozporządzenia MZ w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w kontekście zmian wprowadzonych rozporządzeniem z dnia 11 lipca 2019 r., w tym zapewnienie analogicznego mechanizmu podwyżek dla fizjoterapeutów, jak w przypadku pielęgniarek i położnych oraz ratowników medycznych. Obecna wycena wizyty fizjoterapeutycznej nie zachęca do rekomendowanego przez samorząd postępowania tj. przeprowadzenia tejże wizyty minimum na początku i na końcu terapii. Za 15 zł nie ma chętnych do realizacji świadczenia, bo na rynku komercyjnym ta sama usługa to minimum 70-80 zł. Ustalono, że w związku z ograniczonymi środkami zaplanowanymi w planie finansowym NFZ zostaną poddane analizie rozwiązania mające na celu „uszczelnienie” systemu tym samym udzielanie świadczeń osobom naprawdę wymagającym tych świadczeń. Wskazanym przez Samorząd rozwiązaniem jest określenie w rozporządzeniu koszykowym kryteriów włączenia i zakończenia leczenia w przypadku wszystkich świadczeń rehabilitacyjnych. DSA MZ ma sprawdzić, czy takie kryteria zostały określone przez AOTMiT w opinii przekazanej do MZ oraz możliwość i zastosowania w obowiązujących przepisach. Przedstawiciele KIF podkreślali też, że nie jest zrozumiałe odmienne potraktowanie samorządu fizjoterapeutów i diagnostów laboratoryjnych, do których projekty zarządzeń Prezesa NFZ do zaopiniowania mają być przekazywane tylko, gdy przedmiot postępowania dotyczy ww. zawodów, w stosunku do innych samorządów (lekarskiego i pielęgniarskiego), gdzie zarządzenia przekazuje się do opinii zawsze. MZ wyjaśniło, że takie rozwiązanie ma ograniczyć biurokrację. Jeżeli praktyka będzie niewystarczająca KRF zostanie włączona do przepisu dotyczącego NRPiP i NRL. W opinii MZ w stosunku do świadczeniodawców udzielających świadczeń fizjoterapeutycznych nie jest wymagane zawarcie odrębnej umowy na transport sanitarny, jeżeli w praktyce transport nie jest realizowany, bo nie ma takiej potrzeby. W przepisie chodzi o zapewnienie transportu od strony pacjenta. MZ potwierdzi to pisemną interpretacją przygotowaną na wniosek KIF. Wyjaśniono, że POZ został z przepisu wyłączony tylko z tego powodu, że w tym rodzaju świadczeń nie występuje kwota zobowiązania Funduszu, tylko świadczenia są finansowane w ramach stawki kapitacyjnej. Natomiast świadczeniodawcy realizujący umowy z zakresu POZ są zobowiązani do zawarcia umów transportu sanitarnego. Nie jest to natomiast uwzględnione w kwocie zobowiązania. W kwestii podwyżek dla fizjoterapeutów MZ wskazało, że nie podjęto jeszcze decyzji co do utrzymania mechanizmu podwyżkowego z OWU. Zasadnym jest przekazywanie tych środków w ramach podwyższonej wyceny świadczeń, gdzie pracodawcy będą indywidualnie kształtować wynagrodzenia w zależności od konkretnych czynników. To wymaga analiz finansowych. Odniesiono się także do zarządzenia – w sprawie umów o realizację programu pilotażowego – świadczenia kompleksowe KOSM, podkreślając brak uwzględnienia merytorycznych uwag samorządu zawodowego fizjoterapeutów. Tu również wskazano, że przyjęta wycena wizyty fizjoterapeutycznej określona na 13 pkt jest zbyt niska. Dla porównania