PL

Opinie

Komunikat Krajowej Izby Fizjoterapeutów z dnia 13 czerwca 2018 roku

Krajowa Rada Fizjoterapeutów ani żadna osoba, która ją reprezentowała, nigdy nie prowadziła działań, mających na celu likwidację fizykoterapii jako formy leczniczej. Fizykoterapia jest integralną częścią fizjoterapii, która opisana jest w ustawie o zawodzie fizjoterapeuty, więc tego typu zarzuty są absurdalne i nacechowane złą wolą. Wynikają one z braku wiedzy lub niezrozumienia działań Krajowej Izby Fizjoterapeutów. Krajowa Rada Fizjoterapeutów stoi niezachwianie na stanowisku, że fizykoterapia powinna być stosowana zgodnie ze sztuką medyczną i w oparciu o standardy Evidence Based Medicine (EBM). W wielu sytuacjach jest ona pożądaną i nieodzowną formą terapii. Obecnie jednak fizykoterapia jest nadużywana, o czym świadczy między innymi liczba wykonywanych zabiegów z tej dziedziny. W oparciu o dane Narodowego Funduszu Zdrowia ponad 80% wszystkich działań fizjoterapeutycznych w Polsce to fizykoterapia.

Informacja dla osób wnioskujących o przyznanie Prawa wykonywania zawodu fizjoterapeuty, które posiadają tytuł zawodowy „technik masażysta”

Krajowa Izba Fizjoterapeutów przypomina, że możliwość uzyskania Prawa wykonywania zawodu fizjoterapeuty (PWZFz) oraz rejestracji w Krajowym Rejestrze Fizjoterapeutów dotyczy wyłącznie osób spełniających w szczególności wymóg określony w art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 25 września 2015 r. o zawodzie fizjoterapeuty w zakresie posiadania dyplomu potwierdzającego kwalifikacje z zakresu fizjoterapii. Zaznaczamy, że osoby posiadające dyplom technika masażysty i nieposiadające dyplomów określonych w art. 13 ust. 3 o zawodzie fizjoterapeuty nie mogą uzyskać PWZFz. Jednocześnie podkreślamy, że technicy masażyści mogą nadal wykonywać swój zawód, w dotychczasowym zakresie, wynikającym z posiadanych kwalifikacji. Art. 13 ust. 3 ustawy o zawodzie fizjoterapeuty: Dyplomem potwierdzającym posiadanie kwalifikacji jest dyplom wydany osobie, która: rozpoczęła po dniu 1 października 2017 r. jednolite 5-letnie studia wyższe w zakresie fizjoterapii, obejmujące co najmniej 300 punktów ECTS, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 18d ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012 r. poz. 572, z poźn. zm., zwanych dalej „punktami ECTS”, w tym co najmniej 160 punktów ECTS w zakresie fizjoterapii oraz odbyła 6-miesięczną praktykę zawodową i uzyskała tytuł zawodowy magistra oraz złożyła Państwowy Egzamin Fizjoterapeutyczny, zwany dalej „PEF”, z wynikiem pozytywnym, albo rozpoczęła po dniu 30 września 2012 r. i przed dniem 1 października 2017 r. studia wyższe z zakresu fizjoterapii, obejmujące co najmniej 180 punktów ECTS, w tym co najmniej 100 punktów ECTS w zakresie fizjoterapii i uzyskała tytuł licencjata lub dodatkowo odbyła studia wyższe obejmujące co najmniej 120 punktów ECTS, w tym co najmniej 60 punktów ECTS w zakresie fizjoterapii i uzyskała tytuł magistra, albo rozpoczęła po dniu 31 grudnia 1997 r. studia wyższe na kierunku fizjoterapia zgodnie ze standardami kształcenia określonymi w odrębnych przepisach i uzyskała tytuł licencjata lub magistra na tym kierunku, albo rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1998 r. studia wyższe na kierunku rehabilitacja ruchowa lub rehabilitacja i uzyskała tytuł magistra na tym kierunku, albo rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1998 r. studia wyższe w Akademii Wychowania Fizycznego i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła specjalizację I lub II stopnia w dziedzinie rehabilitacji ruchowej, albo rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1980 r. studia wyższe na kierunku wychowanie fizyczne i uzyskała tytuł magistra na tym kierunku oraz ukończyła w ramach studiów dwuletnią specjalizację z zakresu gimnastyki leczniczej lub rehabilitacji ruchowej potwierdzoną legitymacją instruktora rehabilitacji ruchowej lub gimnastyki leczniczej, albo rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1980 r. studia wyższe na kierunku wychowanie fizyczne i uzyskała tytuł magistra na tym kierunku oraz ukończyła 3-miesięczny kurs specjalizacyjny z rehabilitacji zgodnie z przepisami Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Sportu, albo ukończyła przed dniem wejścia w życie ustawy szkołę policealną publiczną lub niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskała tytuł zawodowy technika fizjoterapii.

Stanowisko KRF w sprawie liczby punktów rozliczeniowych na jeden etat Fizjoterapeuty

Krajowa Izba Fizjoterapeutów zgodnie z zapisami art. 3. ustawy o zawodzie fizjoterapeuty z dnia 25 września 2015 roku (Dz.U poz. 1994) jako jednostka organizacyjna samorządu zawodowego fizjoterapeutów, reprezentuje osoby wykonujące zawód fizjoterapeuty oraz sprawuje pieczę nad należytym wykonywaniem tego zawodu w granicach interesu publicznego i dla jego ochrony. Mając na uwadze docierające niepokojące sygnały dotyczące podziału środków finansowych w ramach prowadzonych postępowań konkursowych w rodzaju rehabilitacja lecznicza, w dniu 14 sierpnia br. wystosowano do Prezesa NFZ jak również Dyrektorów poszczególnych oddziałów wojewódzkich pismo z propozycją symulacji wyliczenia liczby punktów możliwych do zrealizowania przez jednego fizjoterapeutę w warunkach ambulatoryjnych i w warunkach domowych. Należy jednak podkreślić, że w kompetencjach Krajowej Izby Fizjoterapeutycznej nie leży wywieranie wpływu na komisje konkursowe. Wypracowane stanowiska przez komisje tematyczne powołane przez Prezesa KIF, mogą natomiast zostać wykorzystane przez komisje konkursowe zgodnie z posiadanymi kompetencjami. Zaproponowane w przesłanym piśmie wyliczenie punktów opiera się na założeniu prowadzenia nowoczesnej fizjoterapii w oparciu o indywidualną pracę z pacjentem co jest zgodne z ogólnoświatowym podejściem do indywidualizacji prowadzenia terapii pacjentów, co zostało ujęte przez WHO w stworzonej już w 2001 roku klasyfikacji ICF (International classification of functioning, disability and health). Przygotowana propozycja ma na celu wypracowanie jednolitej metodologii niezbędnej do wyliczenia liczby punktów możliwych do zrealizowania przez jednego fizjoterapeutę w ramach jednego etatu.

Opinia Krajowej Rady Fizjoterapeutów w sprawie kompetencji zawodowych techników fizjoterapii w zakresie realizacji refundowanych świadczeń zdrowotnych

W odpowiedzi na liczne zapytania ze strony środowiska polskich fizjoterapeutów w sprawie kompetencji zawodowych techników fizjoterapii w zakresie realizacji przez nich refundowanych świadczeń zdrowotnych, Krajowa Rada Fizjoterapeutów informuje, iż zgodnie z zapisami art. 4 ust. 2. ustawy o zawodzie fizjoterapeuty z dnia 25 września 2015 roku (Dz. U. z 2015 r. poz. 1994), wykonywanie zawodu fizjoterapeuty polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych, w szczególności na: diagnostyce funkcjonalnej pacjenta; kwalifikowaniu, planowaniu i prowadzeniu fizykoterapii; kwalifikowaniu, planowaniu i prowadzeniu kinezyterapii; kwalifikowaniu, planowaniu i prowadzeniu masażu; zlecaniu wyrobów medycznych, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 345, 1830 i 1991); dobieraniu do potrzeb pacjenta wyrobów medycznych; nauczaniu pacjentów posługiwania się wyrobami medycznymi; prowadzeniu działalności fizjoprofilaktycznej, polegającej na popularyzowaniu zachowań prozdrowotnych oraz kształtowaniu i podtrzymywaniu sprawności oraz wydolności osób w różnym wieku w celu zapobiegania niepełnosprawności; wydawaniu opinii i orzeczeń odnośnie do stanu funkcjonalnego osób poddawanych fizjoterapii oraz przebiegu procesu fizjoterapii; nauczaniu pacjentów mechanizmów kompensacyjnych i adaptacji do zmienionego potencjału funkcji ciała i aktywności. Zgodnie z zapisami art. 4. ust. 4 pkt. 4. wspomnianej ustawy każdy fizjoterapeuta, posiadający tytuł zawodowy technika fizjoterapii oraz co najmniej 6-letnie doświadczenie w zawodzie fizjoterapeuty uprawniony jest do samodzielnego udzielania świadczeń fizjoterapeutycznych wymienionych w art. 4 ust. 2. w punktach od 1 do 4 oraz punkcie 10. Dokumentem potwierdzającym posiadane kwalifikacje technika fizjoterapii jest zgodnie z zapisami art. 13. ust. 3. ustawy dyplom, potwierdzający ukończenie szkoły policealnej publicznej lub niepublicznej o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskanie tytułu zawodowego technika fizjoterapii przed dniem wejścia w życie ustawy. W świetle powyższych regulacji, całkowicie bezzasadne jest motywowanie rozwiązania stosunku pracy przez pracodawcę z powodu braku możliwości samodzielnej realizacji świadczeń przez osoby posiadające tytuł zawodowy technika fizjoterapii. W poprzednich zarządzeniach Prezesa NFZ, jak również w obecnym stanie prawnym, uregulowanym rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 5 sierpnia 2016 roku w sprawie szczegółowych kryteriów wyboru ofert w postępowaniu w sprawie zawarcia umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U poz. 1372 wraz ze zm.) stwierdza się brak dodatkowej punktacji dla osób posiadających tytuł technika fizjoterapii. Jeżeli chodzi o możliwość uzyskania punktów za kryteria określone w ww. rozporządzeniu przez podmioty biorące udział w postępowaniach konkursowych, warto zaznaczyć, że również nie przewidziano takiej punktacji za wykazanie osoby posiadającej tytuł licencjata uzyskany w sposób, o którym mowa w art. 13 ust. 3. pkt 2. lub 3. ustawy, która do samodzielnej realizacji świadczeń fizjoterapeutycznych również wymaga co najmniej 6-letniego doświadczenia w zawodzie fizjoterapeuty. A zatem, w opinii Zarządu Krajowej Rady Fizjoterapeutów, osoby posiadające kwalifikacje opisane w ustawie o zawodzie fizjoterapeuty uprawnione są do realizacji świadczeń fizjoterapeutycznych oraz uzyskania prawa wykonywania zawodu, które zgodnie z treścią art. 21. ustawy stwierdza w drodze uchwały Krajowa Rada Fizjoterapeutów na wniosek osoby zainteresowanej. Osoby, które w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy spełniają łącznie warunki określone w art. 13 ust. 1. pkt 1–5, stają się fizjoterapeutami w rozumieniu niniejszej ustawy i przysługuje im prawo wykonywania zawodu. Warto