MZ/NFZ

W dniu 26 sierpnia 2019 r. odbyło się spotkanie z Panem Januszem Cieszyńskim Podsekretarzem Stanu w Ministerstwie Zdrowia. Ze strony Krajowej Izby Fizjoterapeutów w spotkaniu uczestniczyli: Tomasz Niewiadomski – Wiceprezes Krajowej Rady Fizjoterapeutów oraz Katarzyna Blicharczyk-Ożga – Koordynator Działu Prawnego. Tematem spotkania były wynagrodzenia fizjoterapeutów w kontekście przekazanych do konsultacji publicznych projektów rozporządzeń Ministra Zdrowia wydłużających mechanizm podwyżkowy dla pielęgniarek i położnych oraz ratowników medycznych: zmieniającego rozporządzenie w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (MZ 845) oraz w sprawie zmiany rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (MZ 846). Przedstawiciele KIF ponownie wskazali na nierówność w traktowaniu osób wykonujących zawody medyczne. Podnieśli również dysproporcję  w wysokości środków finansowych przeznaczonych na świadczenia zdrowotne, z których miałyby być pokryte wzrosty wynagrodzeń. Z wyliczeń przeprowadzonych przez KIF wynika, że na wzrost wynagrodzeń na podstawie utrzymanego mechanizmu podwyżkowego dla pielęgniarek i położnych oraz ratowników medycznych zostanie przeznaczona kwota 2 278 063 592 zł (wyliczenie obrazuje poniższa tabela), podczas gdy koszty wynikające ze zmiany wagi punkowej produktów rozliczeniowych dotyczących świadczeń z zakresu rehabilitacji leczniczej na podstawie zarządzenia Prezesa NFZ wyliczone w oparciu o wartości wykonania styczeń 2019 r. w odniesieniu do 6 miesięcy, które potencjalnie mogłyby wpłynąć na wysokość wynagrodzeń fizjoterapeutów, wynoszą 56 704 tys. zł. grupa zawodowa liczba osób wg OSR wartość miesięczna wartość na 7 miesięcy ratownicy medyczni udzielający świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie leczenia szpitalnego 6 082 7 298 400,00 51 088 800,00 ratownicy medyczni 14 223 17 067 948,00 119 475 636,00 dyspozytorzy medyczni 673 807 780,00 5 654 460,00 pielęgniarki systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne, wykonujące zawód w zespole ratownictwa medycznego u podwykonawcy 137 164 328,00 1 150 296,00 pielęgniarki i położne 187 562 300 099 200,00 2 100 694 400,00 SUMA 208 677 325 437 656,00 2 278 063 592,00 Należy przy tym podkreślić, że powyższe zestawienie nie uwzględnia środków finansowych niezbędnych na pokrycie pochodnych od wynagrodzeń, w tym składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, Fundusz Pracy oraz Fundusz Emerytur Pomostowych, na pokrycie których Prezes Funduszu określa współczynniki korygujące. Założono przy tym, że osoby otrzymujące ,,znaczone środki” są zatrudnione na 1 etat, podczas gdy w rzeczywistości wymiar czasu pracy jest wyższy. Tymczasem środki związane ze zmianą wyceny świadczeń dotyczą wszystkich grup zawodowych realizujących określone świadczenia. Podkreślono również, że oszczędności mogłyby generować zmiany polegające na premiowaniu bardziej skutecznych metod kinezyterapeutycznych niż kosztownych, z uwagi na konieczność zapewnienia odpowiedniego sprzętu, metod fizykoterapeutycznych. W tym zakresie konieczna jest zmiana w przepisach określających kryteria oceny ofert. Zwrócono także uwagę na problemy wynikające z realizacji przepisów ustawy z dnia 9 maja 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach wspierających osoby o znacznym stopniu niepełnosprawności (Dz. U. poz. 932), która przyznała osobom posiadającym orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności pierwszeństwo w udzielaniu świadczeń. Powoduje to, że brak jest możliwości realizacji świadczeń dla osób, które takiego orzeczenia nie mają, choć są np. po zabiegach operacyjnych i wymagają niezwłocznie rehabilitacji, a także dublowanie świadczeń np. w domach pomocy społecznej. Odnosząc się do powyższych kwestii Pan Minister wskazał, że kwestia wynagrodzeń w systemie ochrony zdrowia

W związku z przesłanym stanowiskiem z dnia 2 lipca br. znak: SZUZ. 077.3.2019.KM stanowiącym odpowiedź na pisma dotyczące interpretacji przepisów art. 20 ust.10 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U z 2019 r. poz.1373 z późn.zm), w którym Pan Tomasz Pawlęga Dyrektor Departamentu Systemu Zdrowia poinformował, że: „wpisując pacjenta na listę oczekujących, wpisuje się również rozpoznanie lub powód przyjęcia, co wynika z art. 20 ust. 2 pkt 3 lit. e ww. ustawy o świadczeniach, należy mieć na uwadze czy skierowania wydane jednoczasowo dotyczy tego samego schorzenia, czy też różnych schorzeń”, Krajowa Izba Fizjoterapeutów wystąpiła o dodatkowe wyjaśnienie do przedstawionego w ww. piśmie stanowiska. Mając na uwadze powyższą interpretację, w dalszym ciągu wątpliwość pozostała co do właściwego postępowania w przypadku gdy: pacjent zgłasza się do świadczeniodawcy z kilkoma skierowaniami z rozpoznaniem: M 47 zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa, M15 zwyrodnienia wielostawowe, M54 bóle grzbietu, które pomimo różnego wyboru oznaczenia kwalifikacji wg ICD-10 docelowo mogą oznaczać to samo schorzenie. Wątpliwość, która nie została wyjaśniona w przesłanym stanowisku z dnia 2 lipca  br., pozostaje w kwestii: czy w przypadku ww. opisanej sytuacji każde ze skierowań winno być zarejestrowane osobno z uwagi na różne oznaczenie ICD-10? W piśmie z dnia 13 sierpnia br. Pan Tomasz Pawlęga Dyrektor Departamentu Systemu Zdrowia poinformował, że w przypadku zaistnienia wyżej opisanej sytuacji należy zastosować art. 21 ww. ustawy, który obliguje świadczeniodawców do przeprowadzenia oceny list oczekujących na udzielenie świadczenia m.in. pod względem prawidłowości prowadzenia dokumentacji medycznej. Ponadto, w przesłanym stanowisku Pan Dyrektor podkreślił, że „jeżeli jest to jedno schorzenie to tylko jedno skierowanie powinno być przyjęte jako podstawa udzielenia świadczeń. Na listę u danego świadczeniodawcy pacjent powinien być wpisany tylko raz, niezależnie od liczby posiadanych skierowań.”  

W związku z licznymi zapytaniami kierowanymi do Krajowej Izby Fizjoterapeutów, dotyczącymi zasad sprawozdawania świadczeń fizjoterapeutycznych po zmiany organizacji wynikającej z nowelizacji rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu rehabilitacji leczniczej, w dniu 22 lipca br. do Centrali Narodowego Funduszu Zdrowia, skierowane zostało zapytanie z prośba o wskazanie jednolitego stanowiska w sprawie.

W dniu 25 lipca 2019 r. odbyło się spotkanie przedstawicieli Ministerstwa Zdrowia z Krajową Izbą Fizjoterapeutów, którą reprezentowali: Tomasz Niewiadomski – Wiceprezes Krajowej Rady Fizjoterapeutów oraz Katarzyna Blicharczyk-Ożga – Koordynator Działu Prawnego. Ze strony ministerstwa w spotkaniu uczestniczyli: Maciej Miłkowski – Podsekretarz Stanu, Tomasz Pawlęga – Dyrektor Departamentu Systemu Zdrowia, Jakub Adamski – Dyrektor Departamentu Analiz i Strategii, Małgorzata Zadorożna – p.o. Dyrektora Departamentu Kwalifikacji Medycznych i Nauki, Edyta Gadomska – Naczelnik w Departamencie Kwalifikacji Medycznych i Nauki. Przedmiotem spotkania były przede wszystkim kwestie wyceny świadczeń fizjoterapeutycznych oraz uwagi KRF do rozporządzenia MZ w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w kontekście zmian wprowadzonych rozporządzeniem z dnia 11 lipca 2019 r., w tym zapewnienie analogicznego mechanizmu podwyżek dla fizjoterapeutów, jak w przypadku pielęgniarek i położnych oraz ratowników medycznych. Obecna wycena wizyty fizjoterapeutycznej nie zachęca do rekomendowanego przez samorząd postępowania tj. przeprowadzenia tejże wizyty minimum na początku i na końcu terapii. Za 15 zł nie ma chętnych do realizacji świadczenia, bo na rynku komercyjnym ta sama usługa to minimum 70-80 zł. Ustalono, że w związku z ograniczonymi środkami zaplanowanymi w planie finansowym NFZ zostaną poddane analizie rozwiązania mające na celu „uszczelnienie” systemu tym samym udzielanie świadczeń osobom naprawdę wymagającym tych świadczeń. Wskazanym przez Samorząd rozwiązaniem jest określenie w rozporządzeniu koszykowym kryteriów włączenia i zakończenia leczenia w przypadku wszystkich świadczeń rehabilitacyjnych. DSA MZ ma sprawdzić, czy takie kryteria zostały określone przez AOTMiT w opinii przekazanej do MZ oraz możliwość i zastosowania w obowiązujących przepisach. Przedstawiciele KIF podkreślali też, że nie jest zrozumiałe odmienne potraktowanie samorządu fizjoterapeutów i diagnostów laboratoryjnych, do których projekty zarządzeń Prezesa NFZ do zaopiniowania mają być przekazywane tylko, gdy przedmiot postępowania dotyczy ww. zawodów, w stosunku do innych samorządów (lekarskiego i pielęgniarskiego), gdzie zarządzenia przekazuje się do opinii zawsze. MZ wyjaśniło, że takie rozwiązanie ma ograniczyć biurokrację. Jeżeli praktyka będzie niewystarczająca KRF zostanie włączona do przepisu dotyczącego NRPiP i NRL. W opinii MZ w stosunku do świadczeniodawców udzielających świadczeń fizjoterapeutycznych nie jest wymagane zawarcie odrębnej umowy na transport sanitarny, jeżeli w praktyce transport nie jest realizowany, bo nie ma takiej potrzeby. W przepisie chodzi o zapewnienie transportu od strony pacjenta. MZ potwierdzi to pisemną interpretacją przygotowaną na wniosek KIF. Wyjaśniono, że POZ został z przepisu wyłączony tylko z tego powodu, że w tym rodzaju świadczeń nie występuje kwota zobowiązania Funduszu, tylko świadczenia są finansowane w ramach stawki kapitacyjnej. Natomiast świadczeniodawcy realizujący umowy z zakresu POZ są zobowiązani do zawarcia umów transportu sanitarnego. Nie jest to natomiast uwzględnione w kwocie zobowiązania. W kwestii podwyżek dla fizjoterapeutów MZ wskazało, że nie podjęto jeszcze decyzji co do utrzymania mechanizmu podwyżkowego z OWU. Zasadnym jest przekazywanie tych środków w ramach podwyższonej wyceny świadczeń, gdzie pracodawcy będą indywidualnie kształtować wynagrodzenia w zależności od konkretnych czynników. To wymaga analiz finansowych. Odniesiono się także do zarządzenia – w sprawie umów o realizację programu pilotażowego – świadczenia kompleksowe KOSM, podkreślając brak uwzględnienia merytorycznych uwag samorządu zawodowego fizjoterapeutów. Tu również wskazano, że przyjęta wycena wizyty fizjoterapeutycznej określona na 13 pkt jest zbyt niska. Dla porównania