PL

Informacje

Komunikat w sprawie ustawy z dnia 28 października 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z przeciwdziałaniem sytuacjom kryzysowym związanym z wystąpieniem COVID-19

W dniu 28 listopada została opublikowana w Dzienniku Ustaw ustawa z dnia 28 października 2020 r.  o zmianie niektórych ustaw w związku z przeciwdziałaniem sytuacjom kryzysowym związanym z wystąpieniem COVID-19 (https://dziennikustaw.gov.pl/D2020000211201.pdf), która wprowadza następujące zmiany, istotne z punktu widzenia działania samorządu zawodowego fizjoterapeutów: – zmiana w zakresie skierowania osób wykonujących zawód medyczny do pracy przy zwalczaniu epidemii W ustawie zobowiązuje się samorządy zawodów medycznych (także KIF) do przekazywania, na wniosek odpowiednio wojewody albo ministra właściwego do spraw zdrowia, w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku, wykazu osób wykonujących zawody medyczne, które mogą być skierowane do pracy przy zwalczaniu epidemii, zawierającego: imię, nazwisko, adres miejsca zamieszkania i numer prawa wykonywania zawodu medycznego, jeżeli został nadany. W tym zakresie ustawa zawiera podstawę do przetwarzania danych osobowych przez wojewodę i Ministra Zdrowia. W ustawie określono zasady wystawiania orzeczeń lekarskich, które ze względu na chorobę przewlekłą uniemożliwiają wydawanie przez wojewodę decyzji o skierowaniu do pracy przy zwalczaniu epidemii.  Orzeczenie w tym zakresie wydaje lekarz orzecznik ZUS. Dodatkowo wskazano, że okresu niezdolności do pracy nie zalicza się do okresu skierowania do pracy przy zwalczaniu epidemii. Wprowadza się również możliwość kierowania do pracy studentów kierunków przygotowujących do wykonywania zawodu medycznego, doktorantów w dziedzinie nauk medycznych i nauk o zdrowiu w dyscyplinach naukowych: nauki medyczne, nauki farmaceutyczne i nauki o zdrowiu, osób kształcących się w zawodach medycznych, osób posiadających wykształcenie w zawodzie medycznym, które ukończyły kształcenie w tym zawodzie w ciągu ostatnich 5 lat i nie pracują w tym zawodzie oraz ratowników (po kursie kwalifikowanej pierwszej pomocy). Osoby te będą brać udział w udzielaniu świadczeń zdrowotnych pod bezpośrednim nadzorem osób wykonujących zawód medyczny właściwy ze względu na rodzaj świadczenia. Za pracę przy zwalczaniu epidemii wyżej wymienionym osobom będzie przysługiwać wynagrodzenie; – zwiększenie wysokości wynagrodzenia za pracę przy zwalczaniu epidemii Osobie skierowanej do pracy przy zwalczaniu epidemii przysługuje wynagrodzenie zasadnicze w wysokości nie niższej niż 200 % (dotychczas było to 150%) przeciętnego wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego na danym stanowisku pracy w zakładzie wskazanym decyzji lub w innym podobnym zakładzie, jeżeli w zakładzie wskazanym nie ma takiego stanowiska. Wynagrodzenie nie może być niższe niż wynagrodzenie, które osoba skierowana do pracy przy zwalczaniu epidemii otrzymała w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym wydana została decyzja o skierowaniu jej do pracy przy zwalczaniu epidemii; – możliwość wprowadzenia dodatkowych sankcji przez NFZ w drodze decyzji administracyjnej wobec świadczeniodawców w wyniku kontroli realizacji zadań finansowanych ze środków publicznych tj. przykładowo środków pochodzących z programu POWER, czy też z Funduszu Przeciwdziałania COVID­­‑19, które nie są przekazywane świadczeniodawcom na podstawie umowy zawartej z tym Funduszem, są przeznaczone na finasowanie świadczeń opieki zdrowotnej, w przypadku: nieuzasadnionej odmowy udzielenia świadczeń opieki zdrowotnej; udzielania świadczeń opieki zdrowotnej w sposób ograniczający ich dostępność; udzielania świadczeń opieki zdrowotnej w sposób nieodpowiadający obowiązującym przepisom lub wymaganiom określonym przez Prezesa Funduszu; przedstawienia przez świadczeniodawcę danych niezgodnych ze stanem faktycznym, na podstawie których Fundusz dokonał rozliczeń ze świadczeniodawcą; niewykonania przez świadczeniodawcę w terminie zaleceń pokontrolnych. Ustawa przewiduje m.in. sankcję polegającą na zwrocie do Funduszu nie więcej niż 50% środków publicznych przekazanych za okres objęty kontrolą wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych; – ograniczenie odpowiedzialności karnej za popełnienie niektórych czynów zabronionych w okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii przy udzielaniu świadczeń

Relacja z I Bałtyckiego Kongresu Fizjoterapii.

Kongres dotyczący Promocji Zdrowia i Profilaktyki Niepełnosprawności powstał z inicjatywy stowarzyszeń fizjoterapeutycznych trzech państw: Litwy, Łotwy i Estonii. Podczas 3 dni Kongresu podejmowane były tematy prewencji w sporcie i zdrowiu psychicznym, ergonomii pracy, oraz nowych technologii w fizjoterapii. Przedstawiciele z Polski, reprezentując KIF, włączyli się w organizację panelu dyskusyjnego, dotyczącego udziału fizjoterapeutów w kształtowaniu i prowadzeniu Programów Zdrowotnych. Fizjoterapeutyczna przyjaźń państw regionu Bałtyckiego zapoczątkowana została podczas spotkania przedstawicieli Izb zawodowych w zeszłym roku, organizowanego przez KIF w Warszawie. Podczas tego spotkania wspólnie zadeklarowano chęć rozwoju regionu, kooperacji i wsparcia [Więcej informacji na stronie: kif.info.pl/informacje/spotkanie-przedstawicieli-europejskich-srodowisk-fizjoterapeutycznych/] I Bałtycki Kongres Fizjoterapii był świetną okazją, nie tylko na wymianę doświadczeń i fachowej wiedzy, ale także na zacieśnienie relacji, które zaowocują w przyszłości kolejnymi, wspólnymi projektami. Celem panelu dyskusyjnego ”Physiotherapists – important contributors to creating and providing Health Prevention Programs’’ było nakreślenie roli fizjoterapeuty w promocji zdrowia i poprawy jakości życia społeczeństwa. Zaproszeni zostali przedstawiciele instytucji zdrowia publicznego oraz stowarzyszeń zawodowych państw z Litwy, Łotwy, Estonii i Polski. Panel zgromadził ponad 260 słuchaczy, co obrazuje wartość i konieczność tematu podejmowanego przez Organizatorów Kongresu. Wśród panelistów byli przedstawiciele krajowych instytucji rządowych, stowarzyszeń zawodowych, ale także, dający szerszy obraz zagadnień polityki zdrowotnej- reprezentanci instytucji Europejskich. Swój wykład o promocji zdrowia i inicjatywach prewencyjnych podjętych przez World Physiotherapy zaprezentowała Esther-Mary D’Arcy, szefowa World Physiotherapy (WP) regionu Europejskiego. Zaproszony gość reprezentujący Stowarzyszenie Fizjoterapeutów z Holandii- Thierry Franke, przedstawił przykład 2-letniego programu zdrowotnego, wdrożonego przez rząd Holenderski: „Combined Lifestyle Intervention”, mającego na celu poprawę nawyków zdrowotnych obywateli Holandii. Wśród panelistów było także dwóch przedstawicieli Komisji Europejskiej. Katarzyna Głowacka-Rochebonne z Departamentu ds. Polityki Regionalnej, która zaprezentowała możliwości ubiegania się o budżet Europejski w celu finansowania programów zdrowotnych, a także przedstawiła dotychczasowe środki wsparcia finansowego w poszczególnych krajach Bałtyckich. Jan De Maeseneer, szef panelu ekspertów przy Komicji Europejskiej, zaprezentował znaczenie fizjoterapeuty w zespole prewencyjnym ale zwłaszcza we współpracy z lekarzem rodzinnym. Reprezentantką KIF w panelu była Dalia Woźnica z działu międzynarodowego, która opisała możliwe kierunki rozwoju wdrożenia programów zdrowotnych z udziałem fizjoterapeutów a także obecne działania w tym temacie, jakie podejmuje KIF. Rozpoczęta dyskusja uświadomiła wszystkim jak wiele jest jeszcze do zrobienia w temacie promocji udziału fizjoterapeuty w zespole specjalistów projektujących politykę zdrowotną na arenie krajowej ale i Europejskiej. Wartością dodaną panelu była wspólna dyskusja reprezentantów dwóch różnych środowisk sektora zdrowia. Samorządowców, tworzących lokalne programy zdrowotne, którzy ciekawie zobrazowali etapy wdrażania i realizowania regionalnych celów zdrowotnych ale także fizjoterapeutów, promujących kompetencje zawodowe niezbędne do współtworzenia programów zdrowotnych. Najważniejsze zagadnienia, definicje i „key messages” panelu zobrazowane zostaną w publikacji podsumowującej Kongres. Już teraz zachęcamy do śledzenia newslettera KIF. Link: http://fizioterapeitiem.lv/congress Link panelu: http://fizioterapeitiem.lv/programme/panel-discussion

Wyniki konkursu na najlepsze prace magisterskie roku 2019/2020

W listopadzie Krajowa Izba Fizjoterapeutów zorganizowała, wraz z czasopismem naukowym Physiotherapy Review, konkurs na najlepsze prace magisterskie skierowany do tegorocznych absolwentów kierunku fizjoterapia.  Zgłoszonych została blisko 40 prac obronionych w tym roku akademickim na uczelniach wyższych w całej Polski. Po zakończeniu etapu napływania zgłoszeń, prace zostały zanonimizowane i poddane ocenie przez grono Komisji Konkursowej (w składzie: prof. dr hab. Tadeusz Kasperczyk, prof. dr hab. Anna Lubkowska, dr hab. Maciej Krawczyk, dr Małgorzata Kulesa-Mrowiecka, dr Joanna Kostka, dr Andrzej Permoda, dr Zbigniew Wroński oraz dr Adrian Kużdżał). W ciągu dwóch tygodni prace były rozpatrywane w czterech kategoriach: metodyka, wartość merytoryczna, znaczenie pracy z perspektywy naukowej oraz nowatorski charakter pracy. Prace Komisji były prowadzone w trybie online. Zgłoszone prace dyplomowe prezentowały wysoki i wyrównany poziom, a podjęcie decyzji o wyborze tylko 3 najlepszych okazało się bardzo trudne. Z tego powodu Komisja Konkursowa zadecydowała o zwiększeniu puli nagród i wybraniu nie trzech, a większej liczby zwycięzców. W imieniu Komisji Konkursowej wszystkim laureatom serdecznie gratulujemy: I miejsce: Alicja Stanaszek (AWF Kraków) – Porównanie funkcjonalnych wzorców ruchowych, rozkładu obciążenia stóp oraz aktywności mięśniowej u osób trenujących dyscypliny symetryczne i asymetryczne. Paulina Balińska (AWF Wrocław) – Wpływ faktury podłoża na równowagę ciała młodych osób w pozycji naturalnej. Remigiusz Krajewski (AWF Kraków) – Ocena wpływu autorozluźniania mięśniowo-powięziowego z użyciem podwójnej piłki lacrosse na zakres ruchomości oraz aktywność bioelektryczną mięśni w obrębie taśmy powierzchownej tylnej. Judyta Dżwińska (AWF Warszawa) – Wpływ tapingu stawu skokowego na zmiany obciążenia stopy w biegu. II miejsce: Agnieszka Kędra (OSW Olsztyn) – Skuteczność autorskiego programu terapii w bólach kręgosłupa u nastolatków. Kamil Bryś (ŚUM Katowice) – Wpływ pola elektromagnetycznego o częstotliwości radiowej na temperaturę tkanek. Beata Czechowska (UW Łódź) – Ocena wiarygodności rehabilitacyjnego obrazowania ultrasonograficznego na przykładzie mięśnia wielodzielnego w odcinku szyjnym kręgosłupa. Dawid Janczarzyk (AWF Kraków) – Porównanie wpływu dwóch metod kompresji ischemicznej punktów spustowych na zmianę progu bólu i parametrów elektromiograficznych mięśnia czworobocznego grzbietu. Przemysław Wielemborek (UM Białystok) – Ocena zaburzeń lokomocji oraz propriocepcji u pacjentów z postacią rzutowo-remisyjną stwardnienia rozsianego. III miejsce Katarzyna Kaszuba (WUM Warszawa) – Nietrzymanie moczu u aktywnych fizycznie kobiet. Agnieszka Kowalska (AWF Kraków) – Ocena wpływu programu ćwiczeń przeprowadzonego w plenerowej siłowni na sprawność fizyczną osób po 60. roku życia. Marta Kuczkowska (AWF Wrocław) – Analiza składu i temperatury ciała w zależności od poziomu aktywności fizycznej u osób trenujących CrossFit®. Piotr Szomiński (KWSPZ Kraków) – Skuteczność leczenia bólów głowy z wykorzystaniem technik z terapii manualnej według Briana Mulligana. Aleksandra Muda (AWF Warszawa) – Analiza porównawcza świadomości ciała u joginek i zawodniczek piłki siatkowej.

Prezesi samorządów medycznych jednomyślni w negatywnej ocenie poselskiego projektu ustawy.

STANOWISKO PREZESÓW SAMORZĄDÓW ZAWODÓW MEDYCZNYCH z dnia 24 listopada 2020 r. w sprawie poselskiego projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu zapewnienia w okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii kadr medycznych Samorządy zawodów medycznych jednoznacznie negatywnie oceniają projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu zapewnienia w okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii kadr medycznych. Troską samorządów zawodów medycznych jest zapewnienie, aby zawody te były wykonywane przez osoby o odpowiednim poziomie wykształcenia i kompetencji. Zasady weryfikacji poziomu wykształcenia absolwentów uczelni i szkół kształcących w zawodach medycznych, sposobu dopełniania obowiązku kształcenia ustawicznego i stopnia przygotowania zawodowego powinny odwzorowywać normy przyjęte w najbardziej rozwiniętych krajach Europy. Opiniowany projekt ustawy zmierza w kierunku przeciwnym, wprowadzając niebezpieczną liberalizację dostępu do wykonywania zawodów medycznych w Polsce dla osób, które uzyskały dyplom poza granicami Unii Europejskiej, podczas gdy na coraz wyższym poziomie są wymagania stawiane osobom kształcącym się w Polsce. Projektowane rozwiązania nie gwarantują rzeczywistej weryfikacji kwalifikacji osób dopuszczanych do wykonywania zawodów medycznych, aktualności posiadanej przez nich wiedzy medycznej ani nawet ich zdolności do komunikowania się z pacjentem w języku polskim. Tak szerokie i niekontrolowane otwarcie systemu ochrony zdrowia na osoby, które wykształcenie oraz kwalifikacje zawodowe zdobyły w krajach, w których systemy kształcenia w zawodach medycznych są istotnie różne od standardów przyjętych na obszarze Unii Europejskiej nie znajduje uzasadnienia nawet w trwającym obecnie stanie epidemii. Projekt nie zawiera natomiast żadnych istotnych rozwiązań, które poprawiłyby warunki pracy polskich pracowników medycznych w okresie epidemii. Wreszcie projekt jest sprzeczny z art. 17 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie, w jakim dotyczy zagadnień związanych z przyznawaniem i potwierdzaniem prawa do wykonywania zawodu. Neguje osadzone w ustawie zasadniczej uprawnienia i obowiązki samorządów zawodowych w zakresie sprawowania pieczy nad wykonywaniem zawodów zaufania publicznego oraz uniemożliwia ich sprawowanie przez samorządy zawodowe w rzeczywisty i odpowiedzialny sposób. Samorządy zawodowe w tej materii zostaną sprowadzone do roli instytucji jedynie potwierdzających decyzje Ministra Zdrowia, który zgodnie z dotychczasową tradycją legislacyjną nie brał udziału w procesie przyznawania i potwierdzania prawa wykonywania zawodu. Wprowadzone regulacje, które wbrew twierdzeniom projektodawców, nie mają charakteru incydentalnego, doprowadzą do marginalizacji dotychczasowych rozwiązań ustawowych, funkcjonujących przez lata w tym przedmiocie. Podsumowując, w ocenie samorządów zawodów medycznych projekt ustawy zawiera rozwiązania, które stanowią realne zagrożenie dla bezpieczeństwa zdrowotnego pacjentów. Zresztą sam projektodawca to dostrzega, proponując regulacje, zgodnie z którymi  w przypadku stworzenia zagrożenia zdrowotnego dla pacjentów przez przedstawicieli zawodów medycznych rekrutowanych z zagranicy w trybie przewidzianym przez projektowaną ustawę, odbiera się im  prawo do wykonywania zawodu w Rzeczypospolitej Polskiej. Jako przedstawiciele zawodów zaufania publicznego nie możemy się godzić na ryzykowanie życiem i zdrowiem Polaków. W związku z tym zgodnie i stanowczo opowiadamy się za odrzuceniem przedmiotowego projektu w całości.