PL

Notices

I Kongres Krajowej Izby Fizjoterapeutów

Fizjoterapia 2.0. Kongres, z którym przekroczyliśmy próg nowych wyzwań! To było prawdziwie wydarzenie bez precedensu. 24 listopada 2018 roku w budynku Centrum Dydaktycznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego odbył I Kongres Krajowej Izby Fizjoterapeutów pod nazwą „Fizjoterapia 2.0. Przekraczając próg nowych wyzwań”. Na kongres przyjechało prawie 1200 fizjoterapeutów z całej Polski, by wysłuchać wykładów i wziąć udział w przewidzianych programem sesjach warsztatowych. W komitecie honorowym kongresu zasiedli: rektor Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego prof. dr hab. n. med. Mirosław Wielgoś, dziekan II Wydziału Lekarskiego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego prof. dr hab. med. Marek Kuch, prodziekan II Wydziału Lekarskiego ds. oddziału fizjoterapii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego dr hab. Dariusz Białoszewski. Komitet naukowy kongresu tworzyli: hab. n. med. Maciej Krawczyk (IPiN, AWF Warszawa), dr Zbigniew Wroński (WUM), dr hab. n. med. Dariusz Białoszewski (WUM, PAN), dr hab. Dariusz Czaprowski (OSW w Olsztynie, PAN), dr hab. Małgorzata Domagalska-Szopa (SUM), dr n. med. Katarzyna Gierat-Haponiuk (GUMed), dr hab. Magdalena Hagner-Derengowska (BSW w Bydgoszczy), dr Tomasz Halski (PMWSZ w Opolu), dr hab. Rita Hansdorfer-Korzon (GUMed), dr n. med. Agnieszka Krawczyk-Wasielewska (UM w Poznaniu), dr hab. Bartosz Molik (AWF Warszawa, PAN), dr hab. Roman Nowobilski (CM UJ), dr n. med. Marta Podhorecka (UMK w Toruniu), dr hab. Edyta Smolis-Bąk (AWF Warszawa), dr Agnieszka Stępień (AWF Warszawa). Kongres oficjalnie został otwarty o godz. 9:30 przemówieniami przedstawicieli marszałka sejmu, marszałka senatu, ministra zdrowia oraz rektora Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego i dziekana II Wydziału lekarskiego WUM. Po tych wystąpieniach wykład otwierający wygłosił prezes Krajowej Rady Fizjoterapeutów Maciej Krawczyk, który omówił doniosłą rolę fizjoterapii we współczesnej medycynie. O godzinie 10:00 rozpoczął się panel dyskusyjny „Jakie kompetencje fizjoterapeuci mają dzisiaj i dokąd zmierzamy?”. W panelu udział wzięło pięcioro prelegentów, który przybliżyli nowe kierunki rozwoju kompetencji, jakie stoją przed fizjoterapeutami. Występująca jako pierwsza dr hab. Edyta Smolis-Bąk przedstawiła rolę fizjoterapeuty w kardiologii i kardiochirurgii. Po niej głos zabrała dr Agnieszka Stępień, która przybliżyła uczestnikom kongresu złożoność współczesnej fizjoterapii pediatrycznej. Temat roli fizjoterapeuty w nowoczesnej ortotyce przedstawił Krzysztof Krasowicz. Ewa Jaraczewska z John Hopkins Hospital w Baltimore (USA) opowiedziała uczestnikom kongresu o warunkach pracy fizjoterapeutów w Stanach Zjednoczonych. A o tym, jak pracuje się fizjoterapeutom w Wielkiej Brytanii i jak wygląda tam fizjoterapia pulmonologiczna przedstawiła Agnieszka Lewko. Moderatorami panelu dyskusyjnego byli wiceprezesi Krajowej Rady Fizjoterapeutów Ernest Wiśniewski i dr Zbigniew Wroński. Wykłady podczas kongresu podzielone zostały na sześć sesji tematycznych: „Neurologia” (sesji przewodniczyli: Aleksandra Wolińska-Szul, Grzegorz Biliński i Maciej Krawczyk); „Fizjoprofilaktyka i sport” (sesji przewodniczyli: Aleksander Kucza, Sławomir Chomiak i Agnieszka Krawczyk-Wasilewska); „Pulmonologia i kardiologia” (sesji przewodniczyli: Roman Nowobilski, Edyta Smolis-Bąk i Bartosz Molik); „Pediatria” (sesji przewodniczyli: Agnieszka Stępień, Małgorzata Domagalska-Szopa i Dariusz Czaprowski); „Fizjoterapia w ortopedii i leczenie bólu” (sesji przewodniczyli: Ernest Wiśniewski, Jacek Tuz, Zbigniew Wroński i Dariusz Białoszewski); „Geriatria i uroginekologia” (sesji przewodniczyli: Tomasz Halski i Marta Podhorecka). Podczas, cieszącej się dużą frekwencją, sesji poświęconej neurologii omówiono kwestie związane z fizjoterapią chorych po uszkodzeniu układu nerwowego w fazie ostrej (Julita Głowacka-Popkiewicz), strategiami leczenia chorych po uszkodzeniu układu nerwowego w fazie przewlekłej (Marta Sidaway), treningiem interwałowym w chorobie Parkinsona (Jarosław Marusiak) oraz przedstawiono temat neuroplastyczności w aspekcie komunikacji

Kwalifikacja na WCPT Congress Genewa 2019

W związku ze zbliżającym się ogłoszeniem wyników o zakwalifikowaniu się do czynnego udziału w WCPT Congress Genewa 2019 bardzo prosimy wszystkie osoby, które zgłosiły swój abstrakt i dostały pozytywną informację o kwalifikacji o kontakt do 31.12.2018

Komunikat w sprawie dokumentacji medycznej

W związku z licznymi zapytaniami dotyczącymi prowadzenia elektronicznej dokumentacji medycznej, przedstawiamy informacje dotyczące aktualnego stanu prawnego w tym zakresie. Dokumentacja w postaci elektronicznej to nie EDM Ważne jest wyjaśnienie, że dokumentacja, która prowadzona jest w postaci elektronicznej nie jest EDM. Zakres i warunki prowadzenia dokumentacji w postaci elektronicznej określa rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 9 listopada 2015 r. w sprawie rodzajów, zakresu i wzorów dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania (Dz. U. poz. 2069), szczególnie § 80 i nast. rozporządzenia. Rozporządzenie określa w szczególności wymagania dla systemu teleinformatycznego, w którym jest prowadzona, warunki udostępniania, zabezpieczenia i ochrony. Dokumentacja w postaci elektronicznej – obowiązki wobec NFZ Jednym z kryteriów premiujących w ramach konkursu na udzielanie świadczeń zdrowotnych jest prowadzenie historii zdrowia i choroby dokumentacji medycznej w postaci elektronicznej, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, przy czym w przypadku wystawiania recept i skierowań co najmniej przez nanoszenie danych za pomocą wydruku. Stąd, w oparciu o art. 158 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1373, z późn. zm.) należy pamiętać, że podmioty wykonujące działalność leczniczą, które w toku postępowania konkursowego zadeklarowały prowadzenie dokumentacji medycznej w postaci elektronicznej związane są tym warunkiem przez cały okres obowiązywania umowy z NFZ. Co to jest EDM? EDM jest normowana ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia (Dz. U. z 2019 r. poz. 408, z późn. zm.). Są to dokumenty wytworzone w postaci elektronicznej opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym, podpisem osobistym albo z wykorzystaniem sposobu potwierdzania pochodzenia oraz integralności danych dostępnego w systemie teleinformatycznym udostępnionym bezpłatnie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych: recepty; skierowania; POSTAĆ PAPIEROWA GOTOWOŚĆ PODŁĄCZENIA DO P1 recepty 7 stycznia 2020 r. 31.12.2019 skierowania 7 stycznia 2021 r. 31.12.2019 oraz dokumenty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 13a ustawy. Na dzień dzisiejszy, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 8 maja 2018 r. w sprawie rodzajów elektronicznej dokumentacji medycznej (Dz. U. poz. 941), elektroniczną dokumentację medyczną stanowią: 1) informacja o rozpoznaniu choroby, problemu zdrowotnego lub urazu, wynikach przeprowadzonych badań, przyczynie odmowy przyjęcia do szpitala, udzielonych świadczeniach zdrowotnych oraz ewentualnych zaleceniach – w przypadku odmowy przyjęcia pacjenta do szpitala, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 30 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta; 2) informacja dla lekarza kierującego świadczeniobiorcę do poradni specjalistycznej lub leczenia szpitalnego o rozpoznaniu, sposobie leczenia, rokowaniu, ordynowanych lekach, środkach spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyrobach medycznych, w tym okresie ich stosowania i sposobie dawkowania oraz wyznaczonych wizytach kontrolnych, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 137 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1938, z późn. zm.); 3) karta informacyjna z leczenia szpitalnego, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 30 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. Od 25 kwietnia 2020 r. elektroniczną dokumentację

Komunikat KIF w sprawie ustanowionego przez Sejm RP Święta Narodowego!

W dniu 7 listopada 2018 r. Sejm uchwalił ustawę o ustanowieniu Święta Narodowego z okazji Setnej Rocznicy Odzyskania Niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej. Ustawa ta ustanawia dzień 12 listopada 2018 r. dniem wolnym od pracy. Jednocześnie z art. 3 ust. 1 tej ustawy wynika, że świadczenia opieki zdrowotnej w szpitalach i w ambulatoryjnej opiece zdrowotnej udzielane przez świadczeniodawcę, który zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, są udzielane w tym dniu według zaplanowanej na ten dzień kolejności zgłoszenia. Dostępność świadczeń 12 listopada 2018 r. zapewnia także apteka ogólnodostępna, która zgodnie z uchwałą rady powiatu jest obowiązana zapewnić świadczenia na terenie powiatu w dni wolne od pracy. Powyższe wiąże się z koniecznością świadczenia pracy przez fizjoterapeutów zatrudnionych w podmiotach leczniczych (szpitalach i w ambulatoryjnej opiece zdrowotnej), które będą zobligowane do udzielania w dniu 12 listopada 2018 r. świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie umowy z NFZ. Przedmiotowa ustawa nie określa zasad rekompensowania tym pracownikom wykonywania pracy w święto przypadające na dzień 12 listopada 2018 r. W związku z powyższym należy uznać, że obowiązują w tym zakresie zasady ogólne określone w ustawie o działalności leczniczej oraz Kodeksie pracy. Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 130 § 2 Kodeksu pracy każde święto występujące w okresie rozliczeniowym i przypadające w innym dniu niż niedziela obniża wymiar czasu pracy o 8 godzin. Fizjoterapeutom zatrudnionym w podmiotach, które nie są zobligowane do udzielania świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie art. 3 ustawy o ustanowieniu Święta Narodowego z okazji Setnej Rocznicy Odzyskania Niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej przysługuje w dniu 12 listopada dzień wolny, który obniża wymiar czasu pracy zgodnie z art. 130. Natomiast do fizjoterapeutów świadczących pracę w tym dniu należy zastosować art. 15111 § 1 pkt 2 Kodeksu pracy. Zgodnie z ww. przepisem pracownikowi wykonującemu pracę w niedziele i święta pracodawca jest obowiązany zapewnić inny dzień wolny od pracy w zamian za pracę w święto – w ciągu okresu rozliczeniowego, a w razie braku możliwości udzielenia dnia wolnego w tym terminie – dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy. W przypadku pracowników wykonujących zawód medyczny, zatrudnionych w systemie pracy zmianowej w podmiocie leczniczym wykonującym działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne za każdą godzinę pracy wykonywanej w porze dziennej w niedziele i święta oraz dni wolne od pracy wynikające z przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy przysługuje dodatek w wysokości co najmniej 45% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego.

Pismo do Pani poseł Ewy Tomaszewskiej w związku z pytaniami dotyczącymi projektu ustawy o zmianie ustawy o działalności leczniczej oraz niektórych innych ustaw

W związku z pytaniami poseł Ewy Tomaszewskiej podczas pierwszego czytania rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o działalności leczniczej oraz niektórych innych ustaw (druk nr 2903) w dniu 23 października 2018 roku o „patologicznie wysokie wynagrodzenia” w samorządzie zawodowym fizjoterapeutów KIF wystosowała do pani poseł list z wyjaśnieniami. Wynagrodzenia wszystkich organów (Krajowej Rady Fizjoterapeutów, członków prezydium, sądów i rzecznika oraz komisji rewizyjnej) są jawne, a wszystkie decyzje podejmowane są na zasadach demokratycznych. Informacje na ten temat znajdują się w każdorazowo publikowanej na stronie www KIF uchwale o realizacji budżetu podejmowanej po zamknięciu roku kalendarzowego. Wynagrodzenia dla organów Krajowej Izby Fizjoterapeutów uchwala demokratycznie wybrany Krajowy Zjazd Fizjoterapeutów. W roku 2016 odbył się pierwszy zjazd, który ustanowił wysokość tychże wynagrodzeń (nr uchwały 19/I KZF/2016). Średnie miesięczne wynagrodzenie dla członków organów wynosi w pierwszych dziewięciu miesiącach 2018 roku 730,63 zł. W roku 2017 ich poziom był podobny. Zapraszamy do zapoznania się z pełną treścią listu

Zawód fizjoterapeuty dostępny w formie indywidualnych i grupowych praktyk zawodowych

Ministerstwo Zdrowia wprowadza możliwość wykonywania zawodu fizjoterapeuty w formie indywidualnych i grupowych praktyk zawodowych. Projekt ustawy o zmianie ustawy o działalności leczniczej oraz niektórych innych ustaw, który przewiduje taką możliwość, został dzisiaj przyjęty przez Radę Ministrów. Co zyskają fizjoterapeuci? Wcześniej, na mocy ustawy z 25 września 2015 r. o zawodzie fizjoterapeuty, zawód fizjoterapeuty został samodzielnym zawodem medycznym. Dzięki temu fizjoterapeuci –  podobnie jak lekarze, lekarze dentyści, pielęgniarki oraz położne – stali się grupą zawodową podlegającą ścisłym zasadom wykonywania zawodu. Jednak zakres uprawnień i obowiązków dotyczących form wykonywania tego zawodu był węższy niż innych samodzielnych zawodów medycznych. Zapisy ustawy o zawodzie fizjoterapeuty nie zapewniały przedstawicielom tej grupy możliwości wykonywania zawodu w formie indywidualnej i grupowej praktyki zawodowej. Takie uprawnienia wprowadza projekt ustawy o zmianie ustawy o działalności leczniczej, przyjęty właśnie przez rząd. Jest to niezwykle ważna zmiana dla fizjoterapeutów, gdyż większość z nich udziela świadczeń zdrowotnych osobiście, często wyłącznie w miejscu wezwania lub w jednym zakładzie leczniczym. Nowe przepisy są przystosowane do takich potrzeb prowadzenia działalności leczniczej. Gdyby ich nie wprowadzono, w praktyce byłoby niemożliwe wykonywanie zawodu przez dużą część fizjoterapeutów, a to mogłoby niekorzystnie odbić się na potrzebach pacjentów. Nowe przepisy zaczną obowiązywać od 1 kwietnia 2019 r., z wyjątkiem dwóch zapisów, które wejdą w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia w Dzienniku Ustaw. Do 31 października 2019 r. fizjoterapeuci wykonujący zawód w ramach działalności gospodarczej będą mogli prowadzić tę działalność bez wpisu do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą. Pozwoli to fizjoterapeutom na dostosowanie się do nowych regulacji prawnych.