KRF

W odpowiedzi na liczne zapytania ze strony środowiska polskich fizjoterapeutów w sprawie kompetencji zawodowych techników fizjoterapii w zakresie realizacji przez nich refundowanych świadczeń zdrowotnych, Krajowa Rada Fizjoterapeutów informuje, iż zgodnie z zapisami art. 4 ust. 2. ustawy o zawodzie fizjoterapeuty z dnia 25 września 2015 roku (Dz. U. z 2015 r. poz. 1994), wykonywanie zawodu fizjoterapeuty polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych, w szczególności na: diagnostyce funkcjonalnej pacjenta; kwalifikowaniu, planowaniu i prowadzeniu fizykoterapii; kwalifikowaniu, planowaniu i prowadzeniu kinezyterapii; kwalifikowaniu, planowaniu i prowadzeniu masażu; zlecaniu wyrobów medycznych, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 345, 1830 i 1991); dobieraniu do potrzeb pacjenta wyrobów medycznych; nauczaniu pacjentów posługiwania się wyrobami medycznymi; prowadzeniu działalności fizjoprofilaktycznej, polegającej na popularyzowaniu zachowań prozdrowotnych oraz kształtowaniu i podtrzymywaniu sprawności oraz wydolności osób w różnym wieku w celu zapobiegania niepełnosprawności; wydawaniu opinii i orzeczeń odnośnie do stanu funkcjonalnego osób poddawanych fizjoterapii oraz przebiegu procesu fizjoterapii; nauczaniu pacjentów mechanizmów kompensacyjnych i adaptacji do zmienionego potencjału funkcji ciała i aktywności. Zgodnie z zapisami art. 4. ust. 4 pkt. 4. wspomnianej ustawy każdy fizjoterapeuta, posiadający tytuł zawodowy technika fizjoterapii oraz co najmniej 6-letnie doświadczenie w zawodzie fizjoterapeuty uprawniony jest do samodzielnego udzielania świadczeń fizjoterapeutycznych wymienionych w art. 4 ust. 2. w punktach od 1 do 4 oraz punkcie 10. Dokumentem potwierdzającym posiadane kwalifikacje technika fizjoterapii jest zgodnie z zapisami art. 13. ust. 3. ustawy dyplom, potwierdzający ukończenie szkoły policealnej publicznej lub niepublicznej o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskanie tytułu zawodowego technika fizjoterapii przed dniem wejścia w życie ustawy. W świetle powyższych regulacji, całkowicie bezzasadne jest motywowanie rozwiązania stosunku pracy przez pracodawcę z powodu braku możliwości samodzielnej realizacji świadczeń przez osoby posiadające tytuł zawodowy technika fizjoterapii. W poprzednich zarządzeniach Prezesa NFZ, jak również w obecnym stanie prawnym, uregulowanym rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 5 sierpnia 2016 roku w sprawie szczegółowych kryteriów wyboru ofert w postępowaniu w sprawie zawarcia umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U poz. 1372 wraz ze zm.) stwierdza się brak dodatkowej punktacji dla osób posiadających tytuł technika fizjoterapii. Jeżeli chodzi o możliwość uzyskania punktów za kryteria określone w ww. rozporządzeniu przez podmioty biorące udział w postępowaniach konkursowych, warto zaznaczyć, że również nie przewidziano takiej punktacji za wykazanie osoby posiadającej tytuł licencjata uzyskany w sposób, o którym mowa w art. 13 ust. 3. pkt 2. lub 3. ustawy, która do samodzielnej realizacji świadczeń fizjoterapeutycznych również wymaga co najmniej 6-letniego doświadczenia w zawodzie fizjoterapeuty. A zatem, w opinii Zarządu Krajowej Rady Fizjoterapeutów, osoby posiadające kwalifikacje opisane w ustawie o zawodzie fizjoterapeuty uprawnione są do realizacji świadczeń fizjoterapeutycznych oraz uzyskania prawa wykonywania zawodu, które zgodnie z treścią art. 21. ustawy stwierdza w drodze uchwały Krajowa Rada Fizjoterapeutów na wniosek osoby zainteresowanej. Osoby, które w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy spełniają łącznie warunki określone w art. 13 ust. 1. pkt 1–5, stają się fizjoterapeutami w rozumieniu niniejszej ustawy i przysługuje im prawo wykonywania zawodu. Warto