Testy w kierunku SARS-CoV-2 jako badania przesiewowe, zaświadczenie o powrocie do zdrowia w związku z COVID-19 oraz zmiany w odbywaniu kwarantanny

W dniu 10 lutego 2022 r.  opublikowane zostało rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 lutego 2022 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (weszło w życie z wyjątkami 11 lutego) oraz rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 10 lutego 2022 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie chorób zakaźnych powodujących powstanie obowiązku hospitalizacji, izolacji lub izolacji w warunkach domowych oraz obowiązku kwarantanny lub nadzoru epidemiologicznego (wchodzi w życie z wyjątkami od 15 lutego).

Rozporządzenia wprowadzają szereg zmian, w tym również bezpośrednio dotyczących fizjoterapeutów:

  1. Skrócony został okres odbywania obowiązkowej kwarantanny przez osoby przekraczające granicę Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione z odbywania kwarantanny do 7 dni;
  2. Wprowadzono możliwość wykonywania

testu w kierunku SARS-CoV-2 jako badania przesiewowego przy użyciu wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1565) wprowadzonego do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na zasadach określonych w tej ustawie, pod warunkiem, że wyrób ten spełnia następujące parametry pomiaru jakości diagnostycznej:

1) czułość ≥ 85%;

2) swoistość ≥ 97%.

Taki test jest wykonywany przez osobę wykonującą zawód medyczny.

Urządzenia do wykonywania testów będą wyrobami medycznymi o jakości diagnostycznej porównywalnej do szybkich testów antygenowych. Testy nie są finansowane ze środków publicznych oraz nie wymagają zlecania w systemie EWP i w systemie, o którym mowa w art. 7 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia. Ze względu na przesiewowy charakter tych testów, w przypadku pozytywnego wyniku powinny one zostać potwierdzone przez przeprowadzenie testu RT-PCR.

  1. Wprowadzono możliwość uzyskania zaświadczenia o powrocie do zdrowia w związku z COVID-19 (na kształt Unijnego Certyfikatu COVID) po uzyskaniu pozytywnego wyniku tzw. szybkiego testu antygenowego, potwierdzającego zakażenie, najwcześniej 11 dni po dacie przeprowadzenia tego testu, pod warunkiem wprowadzenia jego wyniku do systemu. Zaświadczenie będzie mogło być stosowane na terenie Polski w sytuacjach, w których jest stosowane unijne cyfrowe zaświadczenie COVID-19. Dokument nie będzie równoważny z Unijnym Certyfikatem COVID. Zaświadczenie będzie ważne nie dłużej niż 180 dni od dnia uzyskania pierwszego pozytywnego wyniku szybkiego testu antygenowego.
  2. Okres kwarantanny dla osoby prowadzącej wspólne gospodarstwo domowe z osobą, u której stwierdzono zakażenie COVID-19 jest równy okresowi tej izolacji; obowiązkowa kwarantanna ulega zakończeniu także w przypadku wprowadzenia negatywnego wyniku testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 wykonanego u osoby odbywającej tę kwarantannę do systemu teleinformatycznego udostępnionego przez jednostkę podległą ministrowi właściwemu do spraw zdrowia właściwą w zakresie systemów informacyjnych ochrony zdrowia.

Poniżej linki do rozporządzeń:

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 lutego 2022 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz. U. 2022 r. poz. 353)

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 10 lutego 2022 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie chorób zakaźnych powodujących powstanie obowiązku hospitalizacji, izolacji lub izolacji w warunkach domowych oraz obowiązku kwarantanny lub nadzoru epidemiologicznego (Dz. U. z 2022 r. poz. 354)

Komunikat dotyczący wznowienia rehabilitacji realizowanej w trybie stacjonarnym i w formie turnusów

Z dniem 15 marca zostaje zniesione czasowe ograniczenie wykonywania działalności leczniczej polegające na zaprzestaniu realizacji rehabilitacji stacjonarnej.

Do odwołania warunkiem rozpoczęcia rehabilitacji leczniczej w:

  • ośrodku rehabilitacyjnym w systemie stacjonarnym,
  • turnusów leczniczo-profilaktycznych w podmiotach leczniczych nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej przez osoby uprawnione,
  • turnusów leczniczo-profilaktycznych w podmiotach leczniczych utworzonych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, w których są udzielane stacjonarne i całodobowe świadczenia opieki zdrowotnej z zakresu leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej, przez osoby uprawnione,
  • turnusów readaptacyjno-kondycyjnych w:
    • podmiotach leczniczych utworzonych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, w których są udzielane stacjonarne i całodobowe świadczenia opieki zdrowotnej z zakresu leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej,
    • jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej,
  • turnusów antystresowych w podmiotach leczniczych utworzonych i nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych przez funkcjonariuszy lub pracowników Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej oraz Służby Ochrony Państwa,
  • turnusów rehabilitacyjnych realizowanych w ramach zamówień udzielanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w trybie stacjonarnym

– jest negatywny wynik testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2, z materiału pobranego w terminie nie wcześniejszym niż 6 dni przed terminem rozpoczęcia turnusu rehabilitacyjnego.

Zlecenia na wykonanie testu diagnostycznego dokonuje ośrodek rehabilitacyjny będący podmiotem wykonującym działalność leczniczą, do którego pacjent został skierowany na rehabilitację leczniczą.

W przypadku turnusów rehabilitacyjnych realizowanych w ramach zamówień udzielanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w trybie stacjonarnym, podstawą wykonania testu diagnostycznego jest zawiadomienie o skierowaniu na rehabilitację leczniczą w ramach prewencji rentowej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, wystawione przez właściwą jednostkę organizacyjną Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Dodatkowo do odwołania warunkiem uczestnictwa w projekcie „Wypracowanie i pilotażowe wdrożenie modelu kompleksowej rehabilitacji umożliwiającej podjęcie lub powrót do pracy” realizowanym przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych jest negatywny wynik testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 z materiału pobranego w terminie nie wcześniejszym niż 6 dni przed terminem rozpoczęcia uczestnictwa w projekcie. Podstawą do wykonania takiego testu jest informacja o skierowaniu na kompleksową rehabilitację wystawiona przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

Wszystkie powyższe testy diagnostyczne są finansowane ze środków publicznych.

Ponadto do osoby, która poddaje się testowi diagnostycznemu w kierunku SARS-CoV-2 przed rozpoczęciem:

  1. rehabilitacji leczniczej albo turnusów,
  2. uczestnictwa w projekcie „Wypracowanie i pilotażowe wdrożenie modelu kompleksowej rehabilitacji umożliwiającej podjęcie lub powrót do pracy” realizowanym przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych,
  3. leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej,
  4. świadczeń uzdrowiskowego leczenia sanatoryjnego dzieci wykonywanego pod opieką dorosłych

– nie stosuje się obowiązku poddania się kwarantannie od dnia wystawienia skierowania do wykonania testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2.

Podstawa prawna

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 lutego 2021 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii https://dziennikustaw.gov.pl/D2021000033601.pdf

Zobacz również komunikat dotyczący  otwarcia uzdrowisk od 11 marca 2021 r.

https://kif.info.pl/informacje/komunikat-w-sprawie-otwarcia-uzdrowisk-od-11-marca-2021-r/

Nowe rozporządzenie w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii.

W dniu 21 grudnia 2020 r. zostało opublikowane rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz. U. poz. 2316)

https://dziennikustaw.gov.pl/D2020000231601.pdf.

Rozporządzenie powiela ograniczenia w wykonywaniu działalności leczniczej polegające na zaprzestaniu:

1) udzielania świadczeń w zakresie lecznictwa uzdrowiskowego;

2) realizowanej w trybie stacjonarnym rehabilitacji leczniczej, w tym rehabilitacji w ramach:

a) turnusów leczniczo-profilaktycznych w podmiotach leczniczych nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej przez osoby uprawnione,

b) turnusów leczniczo-profilaktycznych w podmiotach leczniczych utworzonych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, w których są udzielane stacjonarne i całodobowe świadczenia opieki zdrowotnej z zakresu leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej, przez osoby uprawnione

c) turnusów readaptacyjno-kondycyjnych w:

  • podmiotach leczniczych utworzonych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, w których są udzielane stacjonarne i całodobowe świadczenia opieki zdrowotnej z zakresu leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej,
  • jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej,

d) turnusów antystresowych w podmiotach leczniczych utworzonych i nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych przez funkcjonariuszy lub pracowników Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej oraz Służby Ochrony Państwa,

e) turnusów rehabilitacyjnych realizowanych w ramach zamówień udzielanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w trybie stacjonarnym.

Powyższe ograniczenia nie dotyczą:

  • przypadków, w których zaprzestanie lub nierozpoczęcie rehabilitacji grozi poważnym pogorszeniem stanu zdrowia pacjenta,
  • świadczeń udzielanych za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności, w tym obejmujących kardiologiczną telerehabilitację hybrydową,
  • świadczeń stacjonarnych udzielanych pacjentom w ramach ciągłości i kontynuacji leczenia, przeniesionych bezpośrednio z ośrodka leczenia ostrej fazy choroby,
  • rehabilitacji leczniczej dla osób, które były poddane izolacji w warunkach domowych, izolacji albo hospitalizacji z powodu zakażenia wirusem SARS-CoV-2,
  • rehabilitacji kompleksowej organizowanej przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w projekcie „Wypracowanie i pilotażowe wdrożenie modelu kompleksowej rehabilitacji umożliwiającej podjęcie lub powrót do pracy”,
  • osób zaszczepionych przeciwko COVID-19 (to jest nowa regulacja).

Dodatkowo rozporządzenie utrzymuje do dnia 17 stycznia 2021 r. jako warunek przyjęcia do:

1) zakładu opiekuńczo-leczniczego,

2) zakładu pielęgnacyjno-opiekuńczego

3) domu pomocy społecznej

4) hospicjum stacjonarnego,

5) oddziału medycyny paliatywnej,

uzyskanie negatywnego wyniku testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 z materiału pobranego w terminie nie wcześniejszym niż 6 dni przed terminem przyjęcia do zakładu/domu/oddziału/ hospicjum.

Warunku uzyskania negatywnego wyniku testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 nie stosuje się do osób zaszczepionych przeciwko COVID-19.

Uzyskanie negatywnego wyniku testu jest także warunkiem przyjęcia do ośrodka rehabilitacyjnego w systemie stacjonarnym w przypadku, w którym zaprzestanie lub nierozpoczęcie rehabilitacji grozi poważnym pogorszeniem stanu zdrowia pacjenta (dotyczy to także turnusów leczniczo-profilaktycznych i readaptacyjno-kondycyjnych). Ten warunek obowiązuje do odwołania. Kwestią budzącą wątpliwości jest, czy istnieje konieczność przeprowadzenia tego testu w przypadku osób zaszczepionych. W tej sprawie KIF wystąpił do Ministerstwa Zdrowia z prośbą o potwierdzenie interpretacji.

Wynik testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 nie jest wymagany w sytuacji wymagającej, ze względu na stan zdrowia pacjenta, pilnego albo natychmiastowego przyjęcia pacjenta do hospicjum lub oddziału. W takim przypadku test ten jest wykonywany niezwłocznie po przyjęciu pacjenta do hospicjum lub oddziału.

Ponadto rozporządzenie wprowadza ponadto regulacje, które mogą dotyczyć fizjoterapeutów w zakresie odbywania obowiązkowej kwarantanny w przypadku przekraczania granicy Rzeczypospolitej Polskiej. Zwalnia z odbywania tej kwarantanny:

  • osoby biorące udział w charakterze zawodnika, członka sztabu szkoleniowego, lekarza, fizjoterapeuty lub sędziego, w międzynarodowych zawodach sportowych organizowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez międzynarodową federację sportową działającą w sporcie olimpijskim lub paraolimpijskim lub inną uznaną przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski albo organizowanych przez międzynarodową organizację sportową o zasięgu kontynentalnym należącą do takiej federacji lub polski związek sportowy, a także przez akredytowanych dziennikarzy,
  • osobę wykonującą zawód medyczny, która uzyskała kwalifikacje do wykonywania danego zawodu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i przekracza tę granicę w celu udzielania świadczeń zdrowotnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
  • osoby, którym wystawiono zaświadczenie o wykonaniu szczepienia ochronnego przeciwko COVID-19.

Dodatkowo od dnia 31 grudnia 2020 r. od godz. 19.00 do dnia 1 stycznia 2021 r. do godz. 6.00 na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej przemieszczanie się osób przebywających na tym obszarze jest możliwe wyłącznie w celu:

  • wykonywania czynności służbowych lub zawodowych lub wykonywania działalności gospodarczej
  • zaspokajania niezbędnych potrzeb związanych z bieżącymi sprawami życia codziennego.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 28 grudnia 2020 r.

Poniżej prezentujemy pismo, które w sprawie właściwej interpretacji rozporządzenia skierował do MZ Zbigniew Wroński – wiceprezes KRF.

MZ_zakres wylaczenia ograniczenia_reh_stacjonarnej_23.12.2020

Komunikat w sprawie tzw. tarczy branżowej

W dniu 15 grudnia 2020 r. została opublikowana ustawa z dnia 9 grudnia 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2255) tzw. „Tarcza branżowa/ Tarcza antykryzysowa 6.0”, która zawiera kolejne formy wsparcia dla wybranych branż, m. in. działalności fizjoterapeutycznej (86.90.A) oraz działalności szpitali w zakresie działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń w ramach lecznictwa uzdrowiskowego, lub realizowanej w trybie stacjonarnym rehabilitacji leczniczej (86.10.Z) w stanie epidemii.

Ustawa ta przewiduje następujące formy wsparcia dla podmiotów wykonujących działalność leczniczą w zakresie działalności fizjoterapeutycznej.

ŚWIADCZENIE POSTOJOWE

Osobie prowadzącej na dzień 30 września 2020 r. pozarolniczą działalność gospodarczą oznaczoną, jako rodzaj przeważającej działalności, kodem 86.10.Z w zakresie działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń w ramach lecznictwa uzdrowiskowego, lub realizowanej w trybie stacjonarnym rehabilitacji leczniczej, 86.90.A, która skorzystała ze świadczenia postojowego w trybie art. 15zs lub art. 15zua ustawy covidowej, przysługuje prawo do jednorazowego dodatkowego świadczenia postojowego, jeżeli przychód z tej działalności uzyskany w październiku albo listopadzie 2020 r. był niższy co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego odpowiednio w październiku albo listopadzie 2019 r.

Świadczenie postojowe przysługuje w wysokości 80% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę.

Wniosek może być złożony wyłącznie w formie dokumentu elektronicznego za pomocą profilu informacyjnego utworzonego w systemie teleinformatycznym udostępnionym przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

Wnioski o świadczenie postojowe mogą być złożone do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych najpóźniej w terminie 3 miesięcy od miesiąca, w którym został zniesiony ogłoszony stan epidemii.

JEDNORAZOWA DOTACJA NA POKRYCIE BIEŻĄCYCH KOSZTÓW PROWADZENIA DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ

W celu przeciwdziałania negatywnym skutkom COVID-19 Starosta może, na podstawie umowy, udzielić ze środków Funduszu Pracy jednorazowo dotacji na pokrycie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej mikroprzedsiębiorcy i małemu przedsiębiorcy, którzy na dzień 30 września 2020 r. prowadzili działalność gospodarczą, oznaczoną, jako rodzaj przeważającej działalności, kodem 86.10.Z w zakresie działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń w ramach lecznictwa uzdrowiskowego, lub realizowanej w trybie stacjonarnym rehabilitacji leczniczej, 86.90.A i których przychód z tej działalności uzyskany w październiku albo listopadzie 2020 r. był niższy co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego odpowiednio w październiku albo listopadzie 2019 r.

Dotacja nie może być udzielona mikroprzedsiębiorcy i małemu przedsiębiorcy, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej na okres obejmujący dzień 30 września 2020 r.

Wniosek mikroprzedsiębiorca i mały przedsiębiorca składają wyłącznie w formie elektronicznej do powiatowego urzędu pracy właściwego ze względu na swoją siedzibę, po ogłoszeniu naboru przez dyrektora powiatowego urzędu pracy, do dnia 31 stycznia 2021 r.

Dotacja może być udzielona do wysokości 5 000 zł.

Dotacja podlega zwrotowi przez mikroprzedsiębiorcę albo małego przedsiębiorcę w całości, jeżeli nie wykonywał działalności gospodarczej przez okres 3 miesięcy od dnia udzielenia dotacji.

Zgodnie z ustawą- Prawo przedsiębiorców:

  1. mikroprzedsiębiorca oznacza przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym roku z dwóch ostatnich lat obrotowych spełniał łącznie następujące warunki:
    • zatrudniał średniorocznie mniej niż 10 pracowników oraz
    • osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 2 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 2 milionów euro;
  2. mały przedsiębiorca oznacza przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym roku z dwóch ostatnich lat obrotowych spełniał łącznie następujące warunki:
    • zatrudniał średniorocznie mniej niż 50 pracowników oraz
    • osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 10 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 10 milionów euro.

ZWOLNIENIE Z OPŁACANIA SKŁADEK

Na wniosek płatnika składek prowadzącego, na dzień 30 września 2020 r., działalność oznaczoną, jako rodzaj przeważającej działalności, kodem 86.10.Z w zakresie działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń w ramach lecznictwa uzdrowiskowego, lub realizowanej w trybie stacjonarnym rehabilitacji leczniczej, 86.90.A, zwalnia się z obowiązku opłacania należnych składek na ubezpieczenia społeczne, na ubezpieczenie zdrowotne, na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych lub Fundusz Emerytur Pomostowych, za okres od dnia 1 listopada 2020 r. do dnia 30 listopada 2020 r., wykazanych w deklaracji rozliczeniowej złożonej za ten miesiąc, jeżeli był zgłoszony jako płatnik składek do dnia 30 czerwca 2020 r. i przychód z tej działalności uzyskany w listopadzie 2020 r. był niższy co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego w listopadzie 2019 r.

Wniosek o zwolnienie z obowiązku opłacania należności z tytułu składek płatnik składek przekazuje do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie później niż do dnia 31 stycznia 2021 r. – w przypadku składek, o których mowa w art. 31zo ust. 10, należnych za okres od dnia 1 listopada 2020 r. do dnia 30 listopada 2020 r.

DOFINANSOWANIE WYNAGRODZEŃ

Przedsiębiorca, który na dzień 30 września 2020 r. prowadził działalność gospodarczą, oznaczoną rodzajem przeważającej działalności, kodami 86.10.Z w zakresie działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń w ramach lecznictwa uzdrowiskowego, lub realizowanej w trybie stacjonarnym rehabilitacji leczniczej, 86.90.A i którego przychód z tej działalności uzyskany w jednym z trzech miesięcy poprzedzających miesiąc złożenia wniosku był niższy w następstwie wystąpienia COVID-19 co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego w miesiącu poprzednim lub w analogicznym miesiącu roku poprzedniego, może zwrócić się z wnioskiem o przyznanie świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na dofinansowanie wynagrodzenia pracowników.

Do świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy uprawniony jest przedsiębiorca:

  1. który nie zalega w regulowaniu zobowiązań podatkowych, składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Pracy lub Fundusz Solidarnościowy do końca trzeciego kwartału 2019 r., z wyjątkiem gdy zadłużony przedsiębiorca zawarł umowę z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych lub otrzymał decyzję urzędu skarbowego w sprawie spłaty zadłużenia i terminowo opłaca raty lub korzysta z odroczenia terminu płatności;
  2. który nie spełnia przesłanek do ogłoszenia upadłości, o których mowa w art. 11 lub art. 13 ust. 3 ustawy Prawo upadłościowe;
  3. wobec którego nie jest prowadzone postępowanie restrukturyzacyjne lub likwidacyjne.

Dofinansowanie wynosi miesięcznie 2000 zł do wynagrodzenia jednego pracownika, z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy.

Wniosek o przyznanie świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy jest składany w postaci elektronicznej za pomocą udostępnionego narzędzia do dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy właściwego ze względu na siedzibę przedsiębiorcy.

Dofinansowanie jest udzielane na podstawie umowy o świadczenia na rzecz ochrony miejsc pracy i przysługuje przez łączny okres 3 miesięcy kalendarzowych, przypadających od miesiąca złożenia wniosku.

Dofinansowanie nie przysługuje za miesiące, w których przedsiębiorca korzysta z innej pomocy w formie dofinansowania wynagrodzeń pracowników udzielonej w celu przeciwdziałania negatywnym skutkom COVID-19.

Do obowiązków przedsiębiorcy, który zawarł umowę o świadczenia na rzecz ochrony miejsc pracy, należy:

  1. niewypowiadanie umowy o pracę pracownikom z przyczyn niedotyczących pracownika przez okres objęty dofinansowaniem;
  2. powiadamianie dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy w terminie 7 dni od dnia powzięcia informacji o zmianie mającej wpływ na wysokość wypłacanej transzy środków;
  3. rozliczenie otrzymanego dofinansowania i złożenie dokumentów potwierdzających wykorzystanie środków zgodnie z przeznaczeniem w terminie 30 dni od zakończenia okresu dofinansowania;
  4. zwrot niewykorzystanych środków w terminie 30 dni od zakończenia okresu dofinansowania;
  5. poddanie się kontroli dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy.

Wnioski o przyznanie świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy mogą być składane do dnia 28 lutego 2021 r.

PRZEDŁUŻENIE TERMINÓW PŁATNOŚCI PODATKU OD NIERUCHOMOŚCI

Rada gminy może przedłużyć, w drodze uchwały, wskazanym grupom przedsiębiorców, których płynność finansowa uległa pogorszeniu w związku z ponoszeniem negatywnych konsekwencji ekonomicznych z powodu COVID-19, terminy płatności rat podatku od nieruchomości, płatnych w kwietniu, maju i czerwcu 2020 r., nie dłużej niż do dnia 30 września 2020 r. oraz płatnych w wybranych miesiącach pierwszego półrocza 2021 r., nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2021 r.

INNE ZMIANY

Ustawa wprowadza również innego regulacje, które mogą również dotyczyć fizjoterapeutów lub KIF:

  1. zmiany w zakresie ustalania podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przypadającego w okresie ciąży oraz zasiłku macierzyńskiego dla osób, którym obniżono wymiar czasu pracy lub którym wprowadzono mniej korzystne warunki zatrudnienia i konieczność ponownego przeliczenia, jeżeli świadczenie wypłacone na podstawie dotychczasowych przepisów jest niższe niż świadczenie ustalone zgodnie z nowym przepisem;
  2. zmiany w zakresie wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich:
    • obowiązek ich wykonania określono w terminie 180 dni od dnia odwołania stanu epidemii (było 60 dni),
    • przyjęcie do pracy osoby posiadającej aktualne świadectwo pracy bez konieczności wykonywania ponownych badań okresowych wydłużono z 30 do 180 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniego stosunku pracy,
    • w trakcie obowiązywania stanu epidemii wstępnym badaniom lekarskim nie podlegają osoby zatrudniane na stanowisko administracyjno-biurowe, jeżeli posiadają aktualne orzeczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań do pracy w warunkach pracy opisanych w skierowaniu na badania lekarskie i pracodawca stwierdzi, że warunki te odpowiadają warunkom występującym na danym stanowisku pracy
    • orzeczenia lekarskie, których termin ważności upłynął po dniu 7 marca 2020 r. zachowują ważność do upływu 180 dni od dnia odwołania stanu epidemii;
  3. wprowadza się dla organu administracji publicznej prawo wstrzymania biegu terminów załatwiania spraw na okres nie dłuższy niż 30 dni oraz odrębny dodatkowy termin w przypadku uchybienia przez stronę przewidzianych przepisami terminów;
  4. możliwość zwolnienia osoby posiadającej umowę zlecenia z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne za okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 30 kwietnia 2021 r.

Komunikat w sprawie ustawy z dnia 28 października 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z przeciwdziałaniem sytuacjom kryzysowym związanym z wystąpieniem COVID-19

W dniu 28 listopada została opublikowana w Dzienniku Ustaw ustawa z dnia 28 października 2020 r.  o zmianie niektórych ustaw w związku z przeciwdziałaniem sytuacjom kryzysowym związanym z wystąpieniem COVID-19 (https://dziennikustaw.gov.pl/D2020000211201.pdf), która wprowadza następujące zmiany, istotne z punktu widzenia działania samorządu zawodowego fizjoterapeutów:

– zmiana w zakresie skierowania osób wykonujących zawód medyczny do pracy przy zwalczaniu epidemii

W ustawie zobowiązuje się samorządy zawodów medycznych (także KIF) do przekazywania, na wniosek odpowiednio wojewody albo ministra właściwego do spraw zdrowia, w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku, wykazu osób wykonujących zawody medyczne, które mogą być skierowane do pracy przy zwalczaniu epidemii, zawierającego: imię, nazwisko, adres miejsca zamieszkania i numer prawa wykonywania zawodu medycznego, jeżeli został nadany. W tym zakresie ustawa zawiera podstawę do przetwarzania danych osobowych przez wojewodę i Ministra Zdrowia.

W ustawie określono zasady wystawiania orzeczeń lekarskich, które ze względu na chorobę przewlekłą uniemożliwiają wydawanie przez wojewodę decyzji o skierowaniu do pracy przy zwalczaniu epidemii.  Orzeczenie w tym zakresie wydaje lekarz orzecznik ZUS. Dodatkowo wskazano, że okresu niezdolności do pracy nie zalicza się do okresu skierowania do pracy przy zwalczaniu epidemii.

Wprowadza się również możliwość kierowania do pracy studentów kierunków przygotowujących do wykonywania zawodu medycznego, doktorantów w dziedzinie nauk medycznych i nauk o zdrowiu w dyscyplinach naukowych: nauki medyczne, nauki farmaceutyczne i nauki o zdrowiu, osób kształcących się w zawodach medycznych, osób posiadających wykształcenie w zawodzie medycznym, które ukończyły kształcenie w tym zawodzie w ciągu ostatnich 5 lat i nie pracują w tym zawodzie oraz ratowników (po kursie kwalifikowanej pierwszej pomocy). Osoby te będą brać udział w udzielaniu świadczeń zdrowotnych pod bezpośrednim nadzorem osób wykonujących zawód medyczny właściwy ze względu na rodzaj świadczenia. Za pracę przy zwalczaniu epidemii wyżej wymienionym osobom będzie przysługiwać wynagrodzenie;

– zwiększenie wysokości wynagrodzenia za pracę przy zwalczaniu epidemii

Osobie skierowanej do pracy przy zwalczaniu epidemii przysługuje wynagrodzenie zasadnicze w wysokości nie niższej niż 200 % (dotychczas było to 150%) przeciętnego wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego na danym stanowisku pracy w zakładzie wskazanym decyzji lub w innym podobnym zakładzie, jeżeli w zakładzie wskazanym nie ma takiego stanowiska. Wynagrodzenie nie może być niższe niż wynagrodzenie, które osoba skierowana do pracy przy zwalczaniu epidemii otrzymała w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym wydana została decyzja o skierowaniu jej do pracy przy zwalczaniu epidemii;

– możliwość wprowadzenia dodatkowych sankcji przez NFZ w drodze decyzji administracyjnej wobec świadczeniodawców w wyniku kontroli realizacji zadań finansowanych ze środków publicznych tj. przykładowo środków pochodzących z programu POWER, czy też z Funduszu Przeciwdziałania COVID­­‑19, które nie są przekazywane świadczeniodawcom na podstawie umowy zawartej z tym Funduszem, są przeznaczone na finasowanie świadczeń opieki zdrowotnej, w przypadku:

  1. nieuzasadnionej odmowy udzielenia świadczeń opieki zdrowotnej;
  2. udzielania świadczeń opieki zdrowotnej w sposób ograniczający ich dostępność;
  3. udzielania świadczeń opieki zdrowotnej w sposób nieodpowiadający obowiązującym przepisom lub wymaganiom określonym przez Prezesa Funduszu;
  4. przedstawienia przez świadczeniodawcę danych niezgodnych ze stanem faktycznym, na podstawie których Fundusz dokonał rozliczeń ze świadczeniodawcą;
  5. niewykonania przez świadczeniodawcę w terminie zaleceń pokontrolnych.

Ustawa przewiduje m.in. sankcję polegającą na zwrocie do Funduszu nie więcej niż 50% środków publicznych przekazanych za okres objęty kontrolą wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych;

ograniczenie odpowiedzialności karnej za popełnienie niektórych czynów zabronionych w okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych.

W ustawie, w przepisie dotyczącym klauzuli ,,miłosiernego samarytanina” pominięto udzielanie świadczeń zdrowotnych na podstawie ustawy o zawodzie fizjoterapeuty, gdy działania lecznicze są podejmowane w celu zwalczania epidemii COVID­‑19. Krajowa Izba Fizjoterapeutów zgłaszała w tym zakresie uwagi, a stosowna poprawka w toku prac legislacyjnych nie została przyjęta.

– objęcie penalizacją nieprzestrzegania zakazów, nakazów, ograniczeń lub obowiązków zawartych w przepisach o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi lub w przepisach o Państwowej Inspekcji Sanitarnej także o osoby zdrowe (dotyczy to m.in. zasłaniania ust i nosa). Rozwiązanie to ma przyczynić się do efektywnej egzekucji środków wdrażanych w celu zapobieżenia rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych;

Ustawa wprowadza ponadto następujące regulacje:

– wydłużenie okresu realizacji recept na leki, które są obecnie nieodstępne, a okres realizacji recept na nie się kończy. Założono maksymalnie 150 dni (5 miesięcy, bo tyle może trwać tzw. sezon grypowy) i przyjęto konstrukcję rozporządzenia ministra właściwego do spraw zdrowia;

– wzmocnienie kompetencji wojewódzkiego koordynatora ratownictwa medycznego w zakresie skutecznego umieszczenia w szpitalach pacjentów w stanie nagłego zagrożenia zdrowia lub życia. Temu samemu celowi służy umożliwienie Ministrowi Zdrowia powołania krajowego koordynatora ratownictwa medycznego. W zakresie właściwości obu stanowisk znajdują się uprawnienia do wydawania decyzji administracyjnych zobowiązujących szpitale do przyjęcia osób wymagających pilnej hospitalizacji;

– możliwość zawieszenia przez ministra właściwego do spraw zdrowia kierownika podmiotu leczniczego prowadzącego szpital, który, mimo pandemii, nie realizuje zadań wynikających z obowiązujących przepisów prawa, w tym obowiązków albo poleceń nałożonych przez władze publiczne. Minister Zdrowia może wyznaczyć Pełnomocnika do wykonywania zadań kierownika;

– wyłączenia stosowania do zamówień na usługi lub dostawy niezbędne do przeciwdziałania COVID­‑19 przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych, w przypadku wysokiego prawdopodobieństwa szybkiego i niekontrolowanego rozprzestrzeniania się tej choroby lub gdy wymaga tego ochrona zdrowia publicznego;

– zagospodarowanie środków finansowych pochodzących z mandatów karnych związanych z epidemią COVID­‑19 poprzez przeznaczenie ich na udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej pacjentom;

– w zakresie przepisów umożliwiających w trybie uproszczonym (ale też pod kontrolą konsultantów krajowych, a w przypadku ich braku konsultantów wojewódzkich we właściwej dziedzinie medycyny) zatrudnianie w polskim systemie opieki zdrowotnej lekarzy specjalistów, którzy uzyskali kwalifikacje zawodowe poza Unią Europejską (UE), po spełnieniu określonych w ustawie wymogów.

Jednocześnie w dniu 28 listopada została również opublikowana ustawa z dnia 28 października 2020 r. o zmianie ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z przeciwdziałaniem sytuacjom kryzysowym związanym z wystąpieniem COVID-19 (Dz. U. poz. 2113) https://dziennikustaw.gov.pl/D2020000211301.pdf. Ustawa ta zmieniła brzmienie art. 20 pkt 2 ww. ustawy z dnia 28 października 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z przeciwdziałaniem sytuacjom kryzysowym związanym z wystąpieniem COVID-19 (Dz. U. poz. 2112) poprzez nieuwzględnienie przepisu wprowadzonego tą ustawą art. 4i przyznającego w okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii 100% dodatki pracownikom podmiotów leczniczych, osobom wykonującym zawody medyczne oraz osobom, z którymi zawarto umowy na wykonywanie świadczeń zdrowotnych, którzy nie zostali skierowani do pracy przy zwalczaniu epidemii przez wojewodę oraz uczestniczą w wykonywaniu świadczeń zdrowotnych osobom chorym na COVID-19 lub osobom z podejrzeniem zakażenia wirusem SARS-CoV-2. Jak wskazano w uzasadnieniu do projektu ustawy zmiana ta „konwalidowała błąd , który miał miejsce podczas rozpatrywania w Sejmie poprawek Senatu do ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z przeciwdziałaniem sytuacjom kryzysowym związanym z wystąpieniem COVID-19”. Samorządy zawodów medycznych, w tym samorządu zawodowego fizjoterapeutów sprzeciwiały się rozpatrywaniu tej ustawy, która pozbawiała osoby wykonujące zawody medyczne uczestniczące w wykonywaniu świadczeń zdrowotnych osobom chorym na COVID-19 lub osobom z podejrzeniem zakażenia wirusem SARS-CoV-2 comiesięcznego dodatku do wynagrodzenia.

Należy podkreślić, że ustawa przyznająca dodatki dla całego personelu medycznego nie została ogłoszona niezwłocznie, zgodnie z obowiązującymi przepisami. Została ona bowiem podpisana przez Prezydenta RP 3 listopada br., a została ogłoszona dopiero 28 listopada 2020 r. łącznie z ustawą nowelizującą podpisaną 28 listopada 2020 r.
Zdaniem KIF powyższe należy traktować jako niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej. Za szkodę wyrządzoną przez takie zaniechanie zgodnie z kodeksem cywilnym ponosi odpowiedzialność Skarb Państwa.

Powyższa nowelizacja uchyliła również przepis obligujący Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia do zmiany planu finansowego Narodowego Funduszu Zdrowia na rok 2020 w celu podwyższenia opłaty ryczałtowej na finasowanie świadczeń w związku z przeciwdziałaniem COVID-19 co najmniej o 15%. Ustawa nowelizująca utrzymała natomiast:

– zmiany w wysokości zasiłku chorobowego dla osób zatrudnionych w podmiocie leczniczym w okresie kwarantanny

 W okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ubezpieczonemu zatrudnionemu w podmiocie leczniczym, w okresie podlegania obowiązkowej kwarantannie lub izolacji w warunkach domowych, w związku wykonywaniem obowiązków wynikających z zatrudnienia w podmiocie leczniczym oraz w czasie niezdolności do pracy z powodu COVID- 19 powstałej w związku wykonywaniem obowiązków wynikających z zatrudnienia w podmiocie leczniczym przysługuje zasiłek chorobowy, którego miesięczny wymiar wynosi 100% podstawy wymiaru zasiłku obliczonej na podstawie przepisów ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa;  Przepis ten na podstawie ustawy z dnia 28 października 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z przeciwdziałaniem sytuacjom kryzysowym związanym z wystąpieniem COVID-19 (Dz. U. poz. 2112) wszedł w życie z mocą od 5 września 2020 r.

– zmiany w zakresie pracy zdalnej przez osoby podlegające kwarantannie

W okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, pracownicy i inne osoby zatrudnione, poddane obowiązkowej kwarantannie, mogą, za zgodą pracodawcy albo zatrudniającego, świadczyć w trybie pracy zdalnej pracę określoną w umowie i otrzymywać z tego tytułu wynagrodzenie.