Krajowa Izba Fizjoterapeutów od początku istnienia działa na rzecz zmiany wysokości wycen świadczeń refundowanych oraz zmiany warunków kontraktowania w konkursach NFZ. Dokonane w 2019 roku zmiany były zdecydowanie niewystarczające. Opublikowany 26 października br. projekt zarządzenia Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzajach rehabilitacja lecznicza oraz programy zdrowotne w zakresie świadczeń – leczenie dzieci i dorosłych ze śpiączką otwiera przestrzeń na kolejne zmiany w zakresie wyceny świadczeń.
Najistotniejsze jest to, że NFZ dostrzega, iż premiowanie indywidualnej pracy z pacjentem jest właściwe i zgodne z pożądanym kierunkiem rozwoju polskiej fizjoterapii. To skuteczne narzędzie pracy fizjoterapeuty, które prowadzi do najlepszych efektów terapeutycznych u pacjentów.
Nie możemy się jednak zgodzić i nigdy nie było naszej akceptacji na zmniejszenie wyceny zabiegów fizykalnych. Przepisy przez lata wymuszały na podmiotach leczniczych, określając warunki kontraktowania, olbrzymie inwestycje finansowe w aparaturę do fizykoterapii, co do której stosowania nie przytoczono dowodów naukowych potwierdzających jej skuteczność. Nawet obecnie spełnienie tych wygórowanych warunków realizacji świadczeń i warunków wymaganych od świadczeniodawców w zakresie sprzętu i aparatury medycznej jest nadal konieczne do zawarcia umowy z NFZ. W tym kontekście działanie polegające na zmniejszeniu wyceny świadczeń realizowanych przy użyciu tego sprzętu jest niezrozumiałe i krzywdzące.
Środki finansowe na indywidualną pracę z pacjentem oraz zabiegi kinezyterapeutyczne powinny pochodzić z innych wskazanych przez KIF rozwiązań, z których część już została wdrożona. Mówimy tutaj np. o zmianie w systemie kolejkowania. Olbrzymie oszczędności powinny przynieść zmiany w kryteriach włączenia i wyłączenia do poszczególnych świadczeń, które już dziś zostały opisane w przepisach prawa, a nie zostały sparametryzowane, przez co nie jest prowadzona ich bieżąca weryfikacja.
Pragniemy także zwrócić NFZ uwagę na adekwatność wycen pacjentów w podobnych stanach zdrowia, ale leczących się w ramach różnych rodzajów świadczeń. Dla przykładu za dzień pobytu pacjenta na:
- oddziale udarowym > 3 dni płatnik dziś płaci 4 546 pkt.,
- po złamaniu kości udowej dla hospitalizacji < 3 dni płatnik płaci 7 878 pkt.
Z kolei za tego samego pacjenta bezpośrednio przekazanego z ww. hospitalizacji na oddział rehabilitacji płatnik płaci odpowiednio:
- rehabilitacja neurologiczna – 297 pkt z dzień,
- rehabilitacja ogólnoustrojowa po leczeniu operacyjnym to 220 pkt za dzień,
- rehabilitacja ogólnoustrojowa po leczeniu zachowawczym z chorobami współistniejącymi to 154 pkt. za dzień.
KIF zgłosi uwagi do zarządzenia i mamy nadzieję, że będzie możliwe wypracowanie konstruktywnych rozwiązań.
