W dniu 10 września 2019 r. odbyło się spotkanie Prezesa Krajowej Rady Fizjoterapeutów dr hab. Maciej Krawczyka z przedstawicielami Ministerstwa Zdrowia i Narodowego Funduszu Zdrowia.
W spotkaniu uczestniczyli m.in.: Anna Miszczak – p.o. Dyrektora Departamentu Systemu Zdrowia MZ, Małgorzata Zadorożna – p.o. Dyrektora Departamentu Kwalifikacji Medycznych i Nauki MZ, Jakub Adamski – Dyrektor Departamentu Analiz i Strategii MZ, Andrzej Śliwczyński – Zastępca Dyrektora w Departamencie Analiz i Strategii NFZ
Krajową Izbę Fizjoterapeutów, oprócz Prezesa KRF, reprezentowali: Tomasz Niewiadomski -Wiceprezes Krajowej Rady Fizjoterapeutów oraz Katarzyna Blicharczyk-Ożga – Koordynator Działu Prawnego Biura KIF.
Przedmiotem spotkania były przede wszystkim kwestie wyceny świadczeń fizjoterapeutycznych, zapewnienia dostępności świadczeń fizjoterapeutycznych dla pacjentów oraz wzrost wynagrodzeń dla fizjoterapeutów, a także wprowadzenie klasyfikacji ICF do sprawozdawczości z Narodowym Funduszem Zdrowia.
Jednym z głównych tematów była konieczność podwyższenia wynagrodzeń fizjoterapeutów. Przedstawiciele KIF wskazali, że podwyżek nie gwarantuje zwiększenie ryczałtu w stosunku do szpitali będących w tzw. sieci szpitali, gdyż zatrudnionych jest tam zaledwie niecałe 8% fizjoterapeutów. Podkreślano aspekt nierównego traktowania zawodów medycznych, co w konsekwencji prowadzi do niepotrzebnych napięć i jest niezrozumiałe dla środowiska fizjoterapeutów, którego część rozważa różne formy protestu.
Reformy wymagają też funkcjonujące wyceny świadczeń – konieczne jest ich zróżnicowanie. Dzięki temu możliwe byłoby zaoszczędzenie środków, które przeznaczone powinny być na wzrost wynagrodzeń oraz rozszerzenie dostępu dla pacjentów. Obecne wyceny świadczeń nie uwzględniają rzeczywistych kosztów świadczenia. Niezrozumiałe są różnice w wycenie wizyty fizjoterapeutycznej (15 pkt po zmianie) i świadczeń udzielanych przez np. logopedów czy psychologów (np. porada psychologiczna to 60 pkt, a logopedyczna 37 pkt).
Przedstawiciele KIF przypomnieli, że fizjoterapia, jeśli ma być realnie potrzebna pacjentom, musi być skuteczna. I to właśnie tę skuteczność powinien premiować publiczny płatnik. W związku z tym konieczna jest zmiana kryteriów oceny ofert w postępowaniu o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej tak, aby premiować świadczeniodawców stawiających na uznane i najbardziej skuteczne procedury czynne (świadczenia z zakresu kinezyterapii). Rozmawiano także o dublowaniu świadczeń dla osób z niepełnosprawnością znaczną i braku możliwości skorzystania ze świadczeń pacjentów wymagających pilnej rehabilitacji, np. po urazach. W tym zakresie konieczne jest określenie kryteriów kwalifikacji i maksymalnego okresu, w jakim może być udzielane świadczenie dla jednego pacjenta.
Dyskutowano także o dostępie do świadczeń fizjoterapeutycznych bez skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego dla pacjentów, którzy zostali już zdiagnozowani i skierowani do świadczeń rehabilitacji leczniczej.
Uczestnicy spotkania będą kontynuować prace, na których efekty czekamy z niecierpliwością.
