MZ/NFZ

Informujemy, iż w Biuletynie Informacji Publicznej Rządowego Centrum Legislacji w serwisie Rządowy Proces Legislacyjny, został udostępniony projekt ustawy o zmianie ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz ustawy o systemie powiadamiania ratunkowego (UD207) wraz z uzasadnieniem i Oceną Skutków Regulacji. Regulacja ta zwana potocznie “Lex Szarlatan” wprowadza istotne zmiany w postaci przepisów dotyczących zwalczania praktyk pseudomedycznych. Z punktu widzenia działalności fizjoterapeutów oraz interesów Krajowej Izby Fizjoterapeutów (KIF), projekt ten ma bezpośredni wpływ na działalność fizjoterapeutyczną, przy czym wpływ ten, we wstępnej ocenie legislacyjnej – oceniamy jako pozytywny. Krajowa Izba Fizjoterapeutów, jako samorząd zawodowy reprezentujący fizjoterapeutów wykonujących zawód medyczny w rozumieniu ustawy o zawodzie fizjoterapeuty, wyraża zasadnicze poparcie dla kierunku projektowanych zmian, których celem jest zwiększenie skuteczności przeciwdziałania praktykom zagrażającym zdrowiu i życiu pacjentów oraz zapewnienie wysokiego standardu udzielanych świadczeń zdrowotnych. Popieramy wprowadzenie zakazu praktyk pseudomedycznych, w szczególności przez osoby niemające kwalifikacji medycznych i nieposiadające uprawnień do udzielania świadczeń zdrowotnych. Stanowczo sprzeciwiamy się działalności paramedycznej, która podszywając się pod profesjonalne świadczenia zdrowotne, wprowadza pacjentów w błąd, naraża ich na ryzyko opóźnienia właściwego leczenia, pogorszenia stanu zdrowia, a niekiedy także zagrożenie życia. Działania te często bazują na niepotwierdzonych naukowo metodach, pozbawionych jakichkolwiek ram diagnostycznych, terapeutycznych czy etycznych. W opinii Krajowej Izby Fizjoterapeutów tego rodzaju praktyki stanowią realne zagrożenie nie tylko dla poszczególnych pacjentów, ale i dla spójności całego systemu ochrony zdrowia. Funkcjonowanie rynku usług pseudomedycznych, często reklamowanych za pośrednictwem mediów społecznościowych lub niezweryfikowanych źródeł internetowych, podważa zaufanie społeczne do zawodów medycznych i przyczynia się do dezinformacji zdrowotnej, której skutki odczuwają pacjenci, ale także specjaliści pracujący zgodnie z aktualną wiedzą medyczną. W ocenie KIF stanowcze ograniczenie tej działalności i przeciwdziałanie jej dalszemu rozpowszechnianiu jest nie tylko konieczne, ale pilne z punktu widzenia interesu publicznego i odpowiedzialności państwa za bezpieczeństwo obywateli. Projektowane regulacje wzmacniają system ochrony zdrowia i porządkują sferę odpowiedzialności zawodowej, co ma szczególne znaczenie w kontekście zapewnienia pacjentom dostępu do świadczeń realizowanych przez osoby o odpowiednich kwalifikacjach, podlegające nadzorowi i działające zgodnie z określonymi standardami zawodowymi. Nadanie Rzecznikowi Praw Pacjenta nowych kompetencji w zakresie nadzoru nad praktykami pozorującymi świadczenia zdrowotne należy ocenić jako krok w dobrym kierunku, który może skutecznie przyczynić się do eliminowania działań szkodliwych, nielegalnych i wprowadzających w błąd. W naszej ocenie proponowane zmiany przepisów stanowią ważny element wzmacniania zaufania do zawodu fizjoterapeuty oraz innych zawodów medycznych, dając pacjentom wyraźny sygnał, że ochrona ich praw i bezpieczeństwa zdrowotnego pozostaje priorytetem dla państwa. Krajowa Izba Fizjoterapeutów będzie z uwagą monitorować przebieg procesu legislacyjnego związanego z projektem ustawy oraz wszelkie działania podejmowane na etapie jej wdrażania. Jako samorząd zawodowy fizjoterapeutów deklarujemy gotowość do czynnego udziału w konsultacjach publicznych i dialogu z projektodawcami, tak aby projektowane regulacje w jak największym stopniu odpowiadały potrzebom pacjentów, nie naruszając jednocześnie praw i profesjonalnej autonomii przedstawicieli zawodów medycznych. W trosce o wysokie standardy wykonywania zawodu fizjoterapeuty oraz ochronę interesu publicznego w systemie ochrony zdrowia, KIF pozostaje otwarta na współpracę z Ministerstwem Zdrowia, Biurem Rzecznika Praw Pacjenta oraz innymi interesariuszami procesu legislacyjnego.

Krajowa Izba Fizjoterapeutów informuje, że trwają prace legislacyjne nad nowym rozporządzeniem w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2025). Nowa klasyfikacja ma wejść w życie z dniem 1 stycznia 2026 r., zastępując obecnie obowiązującą wersję z 2015 r. Nowe przepisy będą miały zastosowanie m.in. w: raportowaniu usług w systemach informatycznych, GUS, NFZ, klasyfikacji usług dla celów księgowych i podatkowych (w tym VAT), dokumentacji działalności gospodarczej, zwłaszcza w przypadku indywidualnych praktyk, interpretacjach podatkowych i klasyfikacyjnych (np. przy usługach mieszanych lub outsourcingowych). Warto podkreślić, że nowa klasyfikacja będzie funkcjonować równolegle z PKWiU 2015: do końca 2027 r. w zakresie VAT, zaś do końca 2028 r. w zakresie podatków dochodowych. Na podstawie obecnie dostępnych informacji oraz obowiązujących przepisów ustawy o VAT, PIT i zryczałtowanym podatku dochodowym, Krajowa Izba Fizjoterapeutów ocenia, że zmiana klasyfikacji nie wpłynie negatywnie na sytuację podatkową fizjoterapeutów świadczących podstawowe usługi zdrowotne. Zachęcamy jednak do śledzenia komunikatów KIF, gdzie będziemy starać się na bieżąco informować o postępach w procesie legislacyjnym oraz możliwych skutkach zmian.

Krajowa Izba Fizjoterapeutów zakończyła proces konsultacji środowiskowych dotyczących raportu Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji (AOTMiT) w sprawie ustalenia taryfy świadczeń gwarantowanych w zakresie stacjonarnej rehabilitacji leczniczej. Raport, opublikowany w Biuletynie Informacji Publicznej AOTMiT, zawiera propozycje zmian w finansowaniu świadczeń rehabilitacyjnych i budzi istotne zainteresowanie w środowisku fizjoterapeutycznym – wpływa bowiem bezpośrednio na organizację i jakość udzielanych świadczeń oraz na warunki pracy fizjoterapeutów. W ramach przeprowadzonych przez KIF konsultacji, Członkowie Krajowej Rady Fizjoterapeutów oraz inni przedstawiciele środowiska mieli możliwość wyrażenia swoich opinii, wskazania obszarów wymagających doprecyzowania oraz zaproponowania alternatywnych rozwiązań. Wszystkie nadesłane uwagi zostały przeanalizowane i posłużyły do opracowania jednolitego stanowiska Krajowej Izby Fizjoterapeutów. Po analizie zgłoszonych uwag, Izba przekazała do AOTMiT oficjalne, krytyczne stanowisko, wskazując na nieadekwatność proponowanych taryf względem realnych kosztów świadczeń oraz ich potencjalnie negatywny wpływ na dostępność i jakość opieki rehabilitacyjnej. Kluczowe uwagi KIF dotyczyły: Proponowanych podwyżek taryf, które nie pokrywają rzeczywistych kosztów świadczeń – m.in. kosztów pracy, sprzętu, energii i inflacji; Braku pełnego ujęcia kosztów personelu, zwłaszcza pielęgniarskiego i specjalistycznego zespołu terapeutycznego (fizjoterapeutów ze specjalizacją, logopedów, terapeutów zajęciowych, psychologów); Braku kosztów pracy pełnego zespołu interdyscyplinarnego zaangażowanego w rehabilitację w poszczególnych profilach, co skutkuje zaniżeniem realnych kosztów świadczeń; Niewystarczającego uwzględnienia wzrostu wynagrodzeń personelu medycznego (m.in. na podstawie ustawy o najniższym wynagrodzeniu), realnych kosztów medycznych oraz kosztów mediów; Braku zróżnicowania taryf dla pacjentów z ciężkimi zaburzeniami neurologicznymi, wymagających intensywniejszej fizjoterapii oraz opieki zespołu specjalistycznego; Nie uwzględnienia złożoności i intensywności świadczeń, które wymagają wysokiego zaangażowania kadrowego i technicznego; Braku mechanizmów motywujących do poprawy jakości świadczeń – np. poprzez premiowanie zatrudniania certyfikowanej kadry medycznej, w tym specjalistów fizjoterapii; Znaczących różnic między taryfami a cenami rynkowymi, co może pogłębiać komercjalizację rynku i ograniczać dostęp pacjentów do świadczeń publicznych. KIF zawnioskował do AOTMiT o wdrożenie mechanizmu corocznej waloryzacji taryf oraz powołanie stałego zespołu konsultacyjnego z udziałem Izby. Zebrane przez Agencję komentarze – zarówno od instytucji, jak i podmiotów indywidualnych – zostaną omówione na posiedzeniu Rady ds. Taryfikacji, a następnie, zgodnie z art. 31lb ust. 2 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, Prezes AOTMiT – po uzyskaniu zgody Ministra Zdrowia – określi taryfy w drodze obwieszczenia.

Opublikowane zostało rozporządzenie Ministra Zdrowia z 30 września 2024 r. w sprawie określenia wymagań, jakim powinny odpowiadać zakłady i urządzenia lecznictwa uzdrowiskowego na nowo definiujące zasady prowadzenia zakładów lecznictwa uzdrowiskowego. Rozporządzenie wprowadziło definicje poszczególnych pomieszczeń wskazując wprost przeznaczenie oraz wymogi w zakresie wyposażenia gabinetów (diagnostyczno-zabiegowych i lekarskich)), pokoi łóżkowych czy pomieszczeń zakładów. W części ogólnej określono również zasady lokalizacji pomieszczeń zakładu leczniczego. Wprowadzono możliwość lokalizacji pomieszczeń poniżej poziomu terenu urządzonego przy budynku pomieszczeń o charakterze diagnostycznym, terapeutycznym, magazynowym i pomieszczenia o funkcjach pomocniczych, przeznaczonych na pobyt ludzi, pod warunkiem uzyskania zgody właściwego państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego. Rozporządzenie, w zakresie wymogów nałożonych na zakłady przyrodolecznicze, uwzględnia propozycje zgłoszone przez KIF (opracowane przez Zespół tematyczny do spraw Medycyny Fizykalnej i Balneoklimatologii oraz Fizjoterapii Uzdrowiskowej) dotyczące spełnienia określonych wymogów. Podmioty mają czas do 31 grudnia 2025 r. na dostosowanie się do nowych wymogów. Samo rozporządzenie wchodzi w życie 1 stycznia 2025 r.  Zapoznaj się ze szczegółami: Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 30 września 2024 r. w sprawie określenia wymagań, jakim powinny odpowiadać zakłady i urządzenia lecznictwa uzdrowiskowego (dziennikustaw.gov.pl)  

5 października 2024 r. weszły w życie przepisy ustawy z dnia 1 października 2024 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi oraz niektórych innych ustaw (Dz. U z 2024 r. poz. 1473) akt ten zmienia ustawę z dnia 16 września 2011 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi (Dz. U. z 2024 r. poz. 654) – zwaną dalej Ustawą, która ma zastosowanie w przypadku wystąpienia powodzi o rozmiarach powodujących konieczność zastosowania szczególnych rozwiązań w stosunku do określonych w wykazie gmin i miejscowości poszkodowanych w wyniku powodzi. Najważniejszymi wybranymi zmianami są: Dla pracowników: Zwolnienie od pracy w celu usuwania skutków powodzi Pracownikowi będącemu poszkodowanym przysługuje, zwolnienie od pracy, w wymiarze do 20 dni, w celu usuwania skutków powodzi w odniesieniu bezpośrednio do swojego mienia lub mienia osoby spokrewnionej lub niespokrewnionej pozostającej z nim w faktycznym związku, wspólnie zamieszkującej i gospodarującej. W okresie tego zwolnienia od pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia, obliczonego według zasad obowiązujących przy obliczaniu wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego. Urlop wypoczynkowy na żądanie Pracodawca jest obowiązany do udzielenia na żądanie pracownika zamieszkującego na terenie obszaru wskazanego Wykazie gmin/miejscowości poszkodowanych w wyniku wystąpienia powodzi w ramach przysługującego pracownikowi urlopu wypoczynkowego nie więcej niż 8 dni urlopu wypoczynkowego, w terminie wskazanym przez pracownika. Pracownik zgłasza żądanie udzielenia urlopu najpóźniej w dniu rozpoczęcia urlopu. Urlop wypoczynkowy w wymiarze godzinowym Pracownikowi zamieszkującemu na terenie obszaru wskazanego w Wykazie gmin/miejscowości poszkodowanych w wyniku wystąpienia powodzi można udzielić urlopu wypoczynkowego w dniu pracy w wymiarze godzinowym odpowiadającym części dobowego wymiaru czasu pracy. Urlop taki może być udzielony w wymiarze nie wyższym niż 5 dni. Obniżenie wymiaru czasu pracy Pracownik zamieszkujący na terenie obszaru wskazanego w Wykazie gmin/miejscowości poszkodowanych w wyniku wystąpienia powodzi może złożyć pracodawcy wniosek w postaci papierowej lub elektronicznej o obniżenie jego wymiaru czasu pracy do wymiaru nie niższego niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy. Pracodawca jest obowiązany do uwzględnienia wniosku pracownika, chyba że nie jest to możliwe ze względu na organizację pracy lub rodzaj pracy wykonywanej przez pracownika. O przyczynie odmowy uwzględnienia wniosku pracodawca informuje pracownika w postaci papierowej lub elektronicznej w terminie 2 dni roboczych od dnia złożenia wniosku przez pracownika. Wniosek, składa się na 2 dni przed dniem rozpoczęcia wykonywania pracy w obniżonym wymiarze czasu pracy. Jeżeli wniosek został złożony bez zachowania terminu, pracodawca obniża wymiar czasu pracy nie później niż z upływem 2 dni od dnia złożenia wniosku. Ograniczenia dotyczące pracy pracownika Pracownika zamieszkującego na terenie obszaru wskazanego w Wykazie gmin/miejscowości poszkodowanych w wyniku wystąpienia powodzi nie wolno, bez jego zgody wyrażonej w postaci papierowej lub elektronicznej: zatrudniać w godzinach nadliczbowych; delegować poza stałe miejsce pracy. Zgoda pracownika nie jest wymagana w przypadku konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii (nie stosuje się w przypadku zagrożenia mienia pracownika lub zagrożenia życia lub zdrowia pracownika lub osoby zamieszkującej w tym samym gospodarstwie domowym). Zawieszenie obowiązków związanych z badaniami profilaktycznymi pracowników W przypadku pracowników zamieszkałych na terenie obszaru poszkodowanego w wyniku wystąpienia powodzi zawiesza się wykonywanie obowiązków

Szanowni Państwo, stosownie do wymogów rozdziału 6a ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej przekazuję projekt uchwały w sprawie określenia standardu organizacji porady fizjoterapeutycznej na odległość z możliwością zgłaszania uwag w terminie do dnia 9 listopada 2024 r. Propozycje zmian prosimy zgłaszać w wersji elektronicznej na adres: legislacja@kif.info.pl