PL

Notices

Prezesi samorządów medycznych jednomyślni w negatywnej ocenie poselskiego projektu ustawy.

STANOWISKO PREZESÓW SAMORZĄDÓW ZAWODÓW MEDYCZNYCH z dnia 24 listopada 2020 r. w sprawie poselskiego projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu zapewnienia w okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii kadr medycznych Samorządy zawodów medycznych jednoznacznie negatywnie oceniają projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu zapewnienia w okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii kadr medycznych. Troską samorządów zawodów medycznych jest zapewnienie, aby zawody te były wykonywane przez osoby o odpowiednim poziomie wykształcenia i kompetencji. Zasady weryfikacji poziomu wykształcenia absolwentów uczelni i szkół kształcących w zawodach medycznych, sposobu dopełniania obowiązku kształcenia ustawicznego i stopnia przygotowania zawodowego powinny odwzorowywać normy przyjęte w najbardziej rozwiniętych krajach Europy. Opiniowany projekt ustawy zmierza w kierunku przeciwnym, wprowadzając niebezpieczną liberalizację dostępu do wykonywania zawodów medycznych w Polsce dla osób, które uzyskały dyplom poza granicami Unii Europejskiej, podczas gdy na coraz wyższym poziomie są wymagania stawiane osobom kształcącym się w Polsce. Projektowane rozwiązania nie gwarantują rzeczywistej weryfikacji kwalifikacji osób dopuszczanych do wykonywania zawodów medycznych, aktualności posiadanej przez nich wiedzy medycznej ani nawet ich zdolności do komunikowania się z pacjentem w języku polskim. Tak szerokie i niekontrolowane otwarcie systemu ochrony zdrowia na osoby, które wykształcenie oraz kwalifikacje zawodowe zdobyły w krajach, w których systemy kształcenia w zawodach medycznych są istotnie różne od standardów przyjętych na obszarze Unii Europejskiej nie znajduje uzasadnienia nawet w trwającym obecnie stanie epidemii. Projekt nie zawiera natomiast żadnych istotnych rozwiązań, które poprawiłyby warunki pracy polskich pracowników medycznych w okresie epidemii. Wreszcie projekt jest sprzeczny z art. 17 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie, w jakim dotyczy zagadnień związanych z przyznawaniem i potwierdzaniem prawa do wykonywania zawodu. Neguje osadzone w ustawie zasadniczej uprawnienia i obowiązki samorządów zawodowych w zakresie sprawowania pieczy nad wykonywaniem zawodów zaufania publicznego oraz uniemożliwia ich sprawowanie przez samorządy zawodowe w rzeczywisty i odpowiedzialny sposób. Samorządy zawodowe w tej materii zostaną sprowadzone do roli instytucji jedynie potwierdzających decyzje Ministra Zdrowia, który zgodnie z dotychczasową tradycją legislacyjną nie brał udziału w procesie przyznawania i potwierdzania prawa wykonywania zawodu. Wprowadzone regulacje, które wbrew twierdzeniom projektodawców, nie mają charakteru incydentalnego, doprowadzą do marginalizacji dotychczasowych rozwiązań ustawowych, funkcjonujących przez lata w tym przedmiocie. Podsumowując, w ocenie samorządów zawodów medycznych projekt ustawy zawiera rozwiązania, które stanowią realne zagrożenie dla bezpieczeństwa zdrowotnego pacjentów. Zresztą sam projektodawca to dostrzega, proponując regulacje, zgodnie z którymi  w przypadku stworzenia zagrożenia zdrowotnego dla pacjentów przez przedstawicieli zawodów medycznych rekrutowanych z zagranicy w trybie przewidzianym przez projektowaną ustawę, odbiera się im  prawo do wykonywania zawodu w Rzeczypospolitej Polskiej. Jako przedstawiciele zawodów zaufania publicznego nie możemy się godzić na ryzykowanie życiem i zdrowiem Polaków. W związku z tym zgodnie i stanowczo opowiadamy się za odrzuceniem przedmiotowego projektu w całości.

KIF: co tak naprawdę dzieje się w uzdrowiskach?

Nadal obowiązują administracyjne ograniczenia w funkcjonowaniu fizjoterapii w działalności uzdrowiskowej. Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z 30 września br. zawiesiło działalność uzdrowiskową w zakresie turnusów rehabilitacyjnych. Podobnie stało się z realizacją turnusów rehabilitacyjnych realizowanych dla ZUS i KRUS. Uzdrowiska znalazły się w bardzo trudnej sytuacji, nie tylko finansowej. Stan ten potwierdzają pierwsze dane zebrane przez Krajową Izbę Fizjoterapeutów. W pierwszych dniach listopada KIF rozpoczął telefoniczny monitoring ośrodków. Pytamy fizjoterapeutów o to, jak teraz wygląda ich sytuacja. Często zdarza się, że fizjoterapeuci, będący przecież pracownikami medycznymi, są delegowani do prac niezwiązanych z fizjoterapią lub, niestety niezgodnie z prawem, do czynności pozamedycznych poniżej swoich kompetencji. Chcielibyśmy dowiedzieć się, jak wygląda sytuacja, dlatego zwracamy się z prośbą do fizjoterapeutów, którzy pracują w uzdrowiskach o kontakt z biurem: [email protected] lub z wiceprezesem Jackiem Koszelą: [email protected] Informacje te dostarczą argumentów do rozmów z ministerstwem zdrowia o przyszłości fizjoterapii w uzdrowiskach i pozwolą przygotować się do ew. pomocy socjalnej KIF.

Ankieta dotycząca sytuacji zdrowotno-zawodowej fizjoterapeutów w szczycie pandemii.

Wielu fizjoterapeutów pracuje obecnie z pacjentami z COVID-19, narażając się bezpośrednio na ryzyko zakażenia koronawirusem. Kontynuowanie terapii z dotychczasowymi pacjentami także wiąże się ze zwiększonym ryzykiem. Niestety, to zaangażowanie jest często pomijane w oficjalnie publikowanych statystykach Ministerstwa Zdrowia, więc opinia publiczna nie ma świadomości, jak ważną rolę pełni fizjoterapia w minimalizowaniu i zwalczaniu skutków pandemii, które są duże szersze niż tylko te dotyczące osób bezpośrednio dotkniętych COVID-19. Krajowa Izba Fizjoterapeutów chce zmienić ten stan rzeczy, dlatego rozpoczęła zbieranie danych za pomocą ankiety. Dzięki niej zbadamy stopień narażenia, zachorowalność na COVID-19 a także zachowania fizjoterapeutów w sytuacji epidemicznej. Wyniki ankiety pozwolą także skuteczniej prowadzić negocjacje z przedstawicielami instytucji takich jak MZ czy NFZ, w ramach których obok słusznych postulatów, potrzebne są także twarde dane. Ankietę można wypełniać do 12 listopada do godziny 23:59. Zachęcamy do uczestnictwa w ankiecie – jej wypełnienie zajmuje zaledwie kilka minut. Im więcej uzupełnionych arkuszy uda nam się zebrać, tym uzyskany obraz sytuacji będzie pełniejszy i bardziej wiarygodny. Warto poświęcić kilka chwil na coś, co służy naszej wspólnej sprawie.

4,6 mln PLN na szkolenia dla fizjoterapeutów

Uchwała w sprawie przyjęcia Planu działań POWER 2014 – 2020 została podjęta i tym samym zapadła ostateczna decyzja o przyznaniu Krajowej Izbie Fizjoterapeutów 4,6 mln PLN na szkolenia. Rozwój kompetencji i kwalifikacji zawodowych fizjoterapeutów, odpowiadających na współczesne problemy epidemiologiczno – demograficzne kraju oraz zwiększenie efektywności funkcjonowania systemu ochrony zdrowia oraz wdrażania innowacyjnych metod prowadzenia dokumentacji medycznej i jej sprawozdawania do Płatnika w oparciu o Międzynarodową Klasyfikację Funkcjonalną – ta pozycja znalazła się w „Planie działań” z planowaną alokacją w wysokości prawie 4,6 mln PLN. W ramach projektu odbędzie się 80 szkoleń (6-dniowych) dla 2000 fizjoterapeutów z całej Polski, bez względu na ich miejsce zatrudnienia (placówka publiczna, prywatna czy własna działalność gospodarcza). Szkolenie będą dotyczyły: fizjoterapii ortopedycznej, fizjoterapii neurologicznej, fizjoterapii kardiologiczno – oddechowej, fizjoterapii pediatrycznej, Międzynarodowej Klasyfikacji Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia (International Classification of Functioning, Disability and Health, skrót: ICF) jako nowoczesnego narzędzia pomocnego do prowadzenia statystyk, badań naukowych, klinicznych i edukacji, prowadzenia dokumentacji medycznej w fizjoterapii zgodnie z wymogami Ustawy z dnia 25 września 2015 r. o zawodzie fizjoterapeuty (Dz.U. 2019 poz. 952). Warto podkreślić, iż szkolenia realizowane przez Krajową Izbę Fizjoterapeutów należą do grupy szkoleń medycznych i są dofinansowywane na identycznych warunkach jak szkolenia dla lekarzy czy pielęgniarek.  

Komunikat dotyczący zasad odbywania kwarantanny przez osoby wykonujące zawód medyczny oraz szkoleń podyplomowych

KWARANTANNA Zmiany dotyczą odbywania kwarantanny. Osoby wykonujące zawód medyczny, w tym również fizjoterapeuci, nie muszą poddawać się obowiązkowej kwarantannie lub nadzorowi epidemiologicznemu w następujących sytuacjach: w przypadku skierowania na test w kierunku wirusa SARS-CoV-2 oraz w przypadku narażenia na chorobę wywołaną wirusem SARS-COV-2 (COVID-19) lub pozostawania w styczności z źródłem biologicznych czynników chorobotwórczych wywołujących tę chorobę (m.in. osobą zakażoną), jeżeli osoba ta będzie codziennie przed rozpoczęciem pracy, przez okres co najmniej 7, dni od dnia kontaktu z źródłem czynników chorobotwórczych badana testem antygenowym. Wprowadzono automatyczne odbywanie kwarantanny przez osoby prowadzące wspólne gospodarstwo domowe lub zamieszkujące z osobą, u której stwierdzono zakażenie wirusem SARS-CoV-2. Kwarantanna rozpoczyna się od dnia uzyskania pozytywnego wyniku testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 i kończy 7 dni od dnia zakończenia izolacji osoby, z którą prowadzi się wspólne gospodarstwo domowe lub zamieszkuje. W takim przypadku nie jest wydawana decyzja organu inspekcji sanitarnej. Podstawą do wypłaty wynagrodzenia za okres nieobecności w pracy z powodu obowiązku odbycia kwarantanny jest oświadczenie złożone przez ubezpieczonego. W przypadku objęcia przez inspekcję sanitarną osoby kwarantanną, izolacją albo izolacją w warunkach domowych, informację o tym umieszcza się w systemie teleinformatycznym – IKP. Informacja o objęciu osoby kwarantanną, izolacją albo izolacją w warunkach domowych może być przekazana ustnie, za pośrednictwem komunikatora lub telefonu (wcześniej regulacja ta nie dotyczyła osób objętych izolacją albo izolacją w warunkach domowych). Utrzymano obowiązujące od 24 października 2020 r. wyłączenie z obowiązku odbycia kwarantanny osoby, która zakończyła hospitalizację, odbywanie izolacji lub izolacji w warunkach domowych z powodu stwierdzenia zakażenia wirusem SARS-CoV-2. SZKOLENIA ZAWODOWE DLA ZAWODÓW MEDYCZNYCH W rozporządzeniu rozszerzono zakres wyjątków od zakazu organizowania zgromadzeń, zezwalając na szkolenia lub egzaminy w ramach kształcenia w zawodach medycznych. Pamiętać należy, że każdorazowo to organizator szkolenia ponosi odpowiedzialność za ich organizację i bezpieczeństwo uczestników szkoleń. Powyższe zmiany zostały wprowadzone rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 2 listopada 2020 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz. U. poz. 1931) , które wchodzi w życie od 3 listopada 2020 r. oraz rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 6 kwietnia 2020 r. w sprawie chorób zakaźnych powodujących powstanie obowiązku hospitalizacji, izolacji lub izolacji w warunkach domowych oraz obowiązku kwarantanny lub nadzoru epidemiologicznego (Dz. U. poz. 607, z późn. zm.). Linki do rozporządzenia: https://dziennikustaw.gov.pl/D2020000193101.pdf https://dziennikustaw.gov.pl/D2020000194201.pdf

Apel prezesów samorządów zawodów medycznych do Prezydenta i Premiera.

  APEL PREZESÓW SAMORZĄDÓW ZAWODÓW MEDYCZNYCH z dnia 30 października 2020 r.   do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i Prezesa Rady Ministrów w sprawie działań Państwa w zakresie ochrony zdrowia w czasie epidemii W dobie nasilającej się w niepokojący sposób drugiej fali epidemii Prezesi samorządów zawodów medycznych apelują do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz do Prezesa Rady Ministrów o podjęcie wszelkich mieszczących się w zakresie prerogatyw obu urzędów działań zmierzających do poprawy działania systemu ochrony zdrowia oraz do zapewnienia pracownikom medycznym jak najlepszych warunków świadczenia pacjentom pomocy medycznej. Samorządy zawodów medycznych obawiają się, że: przy tak dynamicznie rozprzestrzeniającej się epidemii, przy powszechnie znanych bolączkach polskiego systemu ochrony zdrowia, przy podejmowaniu w rozmaity sposób prób rozbicia jedności środowiska medycznego, przy pojawiających się próbach dyskredytowania osób wykonujących zawody medyczne, przy braku realnej współpracy władzy ze środowiskami medycznymi przy tworzeniu przepisów prawa dotyczących funkcjonowania ochrony zdrowia w czasie epidemii, może nas czekać głęboka zapaść systemu ochrony zdrowia, którą odczują przede wszystkim nasi pacjenci. Obowiązkiem władzy publicznej w tych trudnych dla ochrony zdrowia czasach jest wysłuchanie głosu środowisk medycznych. Nikt nie wie lepiej, jaka jest rzeczywista sytuacja w placówkach medycznych udzielających pomocy pacjentom, niż przedstawiciele zawodów medycznych. Według informacji przekazywanych nam przez naszych członków oraz osoby odpowiedzialne za kierowanie podmiotami leczniczymi, sytuacja już dzisiaj jest dramatyczna, a zapewne będzie jeszcze gorsza. Personelu jest za mało, a warunki pracy skrajnie trudne. Do tego dochodzi jeszcze obawa o własne życie i zdrowie. Praca wykonywana przez personel medyczny jest obecnie tak ciężka, że docierają już sygnały o zasłabnięciach w czasie dyżurów, a także o naszych koleżankach i kolegach walczących o własne życie pod respiratorami. Dramatyczna sytuacja naszych pacjentów jest z kolei powszechnie znana z przekazów medialnych. Samorządy medyczne są zbulwersowane faktem, że w sytuacji, kiedy trzeba myśleć o tworzeniu „tarczy antykryzysowej dla służby zdrowia”, w parlamencie pojawia się projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z przeciwdziałaniem sytuacjom kryzysowym związanym z wystąpieniem COVID-19, który nie był w ogóle poddawany konsultacjom społecznym ani omawiany z organizacjami zrzeszającymi osoby wykonujące zawód medyczny. Ustawa ta zostaje uchwalona 27 października 2020 r. praktycznie bez możliwości zabrania głosu przez którąkolwiek z organizacji medycznych, a już jeden dzień po uchwaleniu tej ustawy uchwalana jest przez Sejm jej nowelizacja (druk sejmowy nr 717) uzasadniona koniecznością konwalidacji błędu, który miał miejsce podczas rozpatrywania w Sejmie poprawek Senatu. Wszystko to całkowicie kompromituje proces tworzenia prawa w tak ważnej sprawie jak ochrona zdrowia w czasie epidemii. Samorządy medycznych zawodów zaufania publicznego uważają, że jest kilka spraw o fundamentalnym znaczeniu dla systemu ochrony zdrowia, które trzeba pilnie wprowadzić, aby umożliwić dalsze jego działanie. Wśród nich należy koniecznie wymienić m.in. ustalenie szczególnych zasad finansowania placówek ochrony zdrowia dotkniętych skutkami epidemii. Dotychczasowe zasady rozliczania się z publicznym płatnikiem ustalone przez epidemią stanowczo nie spełniają swojej roli w czasie epidemii i zagrażają dalszemu funkcjonowaniu wielu palcówek ochrony zdrowia. Dla placówek komercyjnych, bardzo silnie dotkniętych skutkami epidemii, konieczne jest stworzenie specjalnej tarczy pomocowej, tak aby uchronić je przed widmem upadku. Komercyjna ochrona zdrowia zapewnia opiekę zdrowotną bardzo wielu pacjentom, stanowi niezbędne, komplementarne ogniwo dla działalności publicznej ochrony